سردار حسین افشارمنش در گذشت +زندگینامه

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)،سردار افشارمنش در جاده ی بم - کرمان تصادف کرد. او از جانبازان دوران دفاع مقدس بود و در مدتی که فرماندهی تیپ ذوالفقار را برعهده داشت، فعالیت های زیادی در زمینه ی ترویج فرهنگ ایثار و شهادت انجام داد که برگزاری یادواره ی شهدای زرهی تیپ ذوالفقار در بهمن ماه سال گذشته و پیگیری برای تدوین کتاب شهدای زرهی استان کرمان از آن جمله است.

سردار حسین افشارمنش، از رزمندگان و فرماندهان دوران دفاع مقدس و جزو پایه گذاران تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله کرمان در دوران جنگ تحمیلی بود. او فرمانده ای بی ریا، آگاه و با اقتدار بود که در شمار سرداران بزرگ استان کرمان محسوب می شود.

او تمام دوران حضورش را در هنگامه ی جنگ و پس از آن، صرف افزایش علم و آگاهی و توان نظامی رزمندگان لشکر 41 ثارالله و تیپ مکانیزه ذوالفقار کرد و در عین حال، هیچ گاه ارتباطش را با مردم کرمان و بسیجیان دوران دفاع مقدس قطع نکرد.

مروری بر زندگی فرمانده تیپ مکانیزه کرمان

حسین افشارمنش در سال 1339 در شهرستان بم متولد شد و برای نخستین بار در سال 1361 همراه گروهی از بسیجیان کرمان به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و تحت عنوان نیروی تک تیرانداز در گردان شهید سیرفر مشغول به خدمت شد. سپس با اتمام عملیات والفجر مقدماتی در جبهه ماند تا همراه نیروهای گردان خمپاره انداز در عملیات والفجر 4 شرکت کند. او پس از این عملیات در جایگاه یکی از فرماندهان مهم لشکر قرار گرفت و در کنار سردار شهید مهدی زندی نیا، فرمانده تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله اقدام به ایجاد و سازمان دهی تیپ ادواتی رعد از درون جنگ و با استفاده از غنایم به دست آمده از ارتش بعث عراق کرد.

سردار حسین افشارمنش را می توان یکی از عوامل موثر بر حضور کرمانی ها در دفاع مقدس دانست و بحق در شمار سرداران بزرگی قرار دارد که نام کرمان را در تاریخ رزم و جنگ آوری و مبارزه برای حفظ اسلام و تمامیت ایران زنده نگاه داشته است.

وی در دوران دفاع مقدس در بیشتر عملیات های جنگ تحمیلی حضور داشت و در عملیات کربلای یک برای آزادسازی شهر مهران (تیرماه 1365) تحت عنوان جانشین تیپ رعد لشکر ثارالله انجام وظیفه کرد که در همین عملیات براثر ترکش گلوله خمپاره از ناحیه جمجمه سر به شدت آسیب دید و همراه سایر شهیدان به سردخانه منتقل شد تا این که پس از یک روز، مشاهده شد جلوی دهان ایشان در پلاستیکی که قرار داده شده بود، بخار ناشی از نفس کشیدن ایجاد شده و به شکل معجزه آسایی نجات یافت، اما با توجه به ضربه ی ناشی از برخورد ترکش به سرش، از ناحیه ی سمت راست بدن فلج و به مدت 9 ماه در بیمارستان بستری شد.

افشارمنش پس از این مدت، با کسب بهبودی دوباره به جبهه بازگشت و 18 فروردین 61 در عملیات کربلای هشت حضور یافت. او از آن پس تا پایان جنگ در جبهه ماند و تحت عنوان فرمانده تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله ایفای نقش کرد. او ثمره خون شهیدان و یار و هم پای آن ها بود و شهید زنده ای بود که دوبار از خداوند متعال جان گرفت.

وی پس از جنگ تحمیلی تحت عنوان فرمانده ی تیپ یکم بم مشغول به خدمت شد و سپس به عنوان رییس ستاد لشکر 41 ثارالله ادامه خدمت داد. در حالی که همواره از دردهای ناشی از مجروحیت های جنگ رنج می برد، اما همچنان به تلاش های خستگی ناپذیر خود ادامه می داد.

سردار افشارمنش سپس به عنوان فرمانده ی تیپ 38 مکانیزه ذوالفقار نیروی زمینی سپاه انتخاب و در این مسوولیت موفق شد جایگاه این تیپ را از بعد نظامی و آمادگی تجهیزات و نیروها به حد بالایی از استانداردهای جهانی برساند که این تیپ تحت عنوان تیپ نمونه کشوری به عنوان یکی از یگان های نظامی مقتدر و توانمند سپاه انتخاب شد. تیپ قدرتمندی که تحت فرماندهی مدبرانه ایشان علاوه بر حضور در رزمایش های مختلف، در کلیه مأموریت های محوله امنیتی و دفاع از تمامیت ایران اسلامی حضور می یافت و هر مسوولیتی را که برعهده اش گذاشته می شد با موفقیت به پایان می رساند.

وی در سال 1392 اقدام به برگزاری گردهمایی رزمندگان زرهی در دوران دفاع مقدس کرد و موفق شد برای اولین بار بیشتر این رزمندگان را از شهرهایی مانند کرمان، تهران، اصفهان، خراسان، خوزستان، گلستان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و فارس دور هم جمع کند و حماسه باشکوهی را از حضور یاران روزهای جنگ در کنار هم بیافریند.

او پس از برگزاری موفق این گردهمایی، اقدام به تشکیل دبیرخانه شهدای زرهی کرد و با تشکیل دو کارگروه در بخش های ادوات و زرهی تلاش کرد در کنار اداره حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس کرمان نسبت به تعیین شهیدان و شهرهای شان و وصیت نامه و خاطرات آن ها برای زنده نگه داشتن یاد و نام شهیدان و انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به نسل های آینده و زنده گرداندن تاریخ دفاع مقدس اقدام کند. کاری که با وجود تلاش فراوان، با عروج این سردار به ملکوت، نیمه تمام ماند.

او اکنون آرام گرفته و پس از سال ها در حالی که از جراحات جنگ رنج می بُرد به خیل یاران شهیدش پیوسته است. هرچند چهار سال از بازنشسته شدنش می گذشت، صبورانه به زندگی و کارش ادامه و کمک به مردم و پیشبرد توان نظامی و اقتدار کشور ایران را در رأس برنامه ها و اهدافش قرار داد.

سردار افشارمنش، این مرد خستگی ناپذیر کرمانی، دوشنبه 22 اردیبهشت ماه 1393 در حالی که به تازگی از سفر حج بازگشته بود، براثر سانحه ی تصادف در محور بم کرمان دعوت حق را لبیک گفت.