استقلال اسکاتلند؛ زمزمه ای که فریاد شد

Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independentScotland became independent به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)، طی هفته های اخیر رسانه های غربی تمرکز زیادی بر روی برگزاری همه پرسی "استقلال اسکاتلند" داشتند. افزایش تعداد طرفداران استقلال اسکاتلند در نظرسنجی ها و واکنش های متعددی که احزاب کارگر و محافظه کار انگلیس در این خصوص نشان داده اند اوضاع را به ضرر لندن و خاندان سلطنتی ملکه به هم ریخته است. در این میان دولت ائتلافی دیوید کامرون بیش از هر زمان دیگری در معرض آسیب قرار دارد. در گذشته ای نه چندان دور، اساسا طرفداران استقلال اسکاتلند قدرت اقناع ساکنان این منطقه را در راستای جدایی از انگلیس نداشتند، اما امروز معادله به طور کلی متفاوت شده است. همچنین دولت لندن نیز انتظار افزایش طرفداران جدایی اسکاتلند را در نظرسنجی ها و تحقیقات میدانی نداشت. شاید اگر دیوید کامرون و دیگر مقامات انگلیسی متوجه رشد تصاعدی و در عین حال نامحسوس آراء طرفداران استقلال اسکاتلند می شدند، اجازه برگزاری همه پرسی را نمی دادند. در هر حال هفته آخر شهریور ماه برای انگلیس هفته ای سخت و پرتلاطم محسوب می شود. برگزاری همه پرسی استقلال اسکاتلند همه احزاب انگلیس اعم از حزب محافظه کار، کارگر و لیبرال دموکرات را نگران ساخته است، به ویژه این که ملی گرایان ولز نیز خواهان استقلال از انگلیس شده اند. این نگرانی با نزدیک تر شدن به زمان برگزاری همه پرسی بیشتر می شود. در صورت رأی مثبت مردم اسکاتلند به استقلال این کشور از انگلیس، اسکاتلند به طور کامل از ماه مارس 2016 میلادی مستقل خواهد شد. بازی نظرسنجی های متناقض و آرای خاموش مقامات انگلیسی هنوز برآوردی از " آرای خاموش" ندارند. هم اکنون تعداد آرای موافقان و مخالفان قطعی استقلال اسکاتلند به طور نسبی متوازن است. با این حال ریخته شدن آرای خاموش به سود هر یک از طرفین، برنده نهایی همه پرسی استقلال اسکاتلند را تعیین خواهد کرد. هنوز حدود 15 درصد از اسکاتلندی ها در خصوص رای به استقلال یا عدم استقلال از انگلیس مردد هستند. در چنین شرایطی طرفداران کمپین " آری" و " نه" به استقلال اسکاتلند هر یک سعی در جذب آرای این افراد به سود خود دارند. از این رو نتایج نظرسنجی ها با یکدیگر تفاوت نسبی دارد. به عنوان مثال نظرسنجی موسسه "آی.سی.ام" نشان داده است که طرفداران استقلال اسکاتلند از مخالفان آن با اختلاف 8 درصد پیش افتاده اند. این در حالیست که نظرسنجی "اپونیوم ریسرچ" نشان می‌دهد که مخالفان استقلال اسکاتلند در حال حاضر 53 درصد از مردم این کشور را تشکیل می‌دهند. به نظر می رسد موسسه های نظرسنجی نیز هر یک با توجه به اهداف و منافع خود این اقدام را صورت می دهند. با این حال در همه نظرسنجی ها رشد شدید طرفداران استقلال اسکاتلند مشاهده می شود. تا حدود یکسال قبل مخالفان استقلال اسکاتلند دست برتر مطلق را در مقابل موافقان این مسئله داشتند. تا قبل از افزایش فعالیت های سالموند و شکست سنگین احزاب اصلی انگلیس در انتخابات پارلمانی اروپا، مخالفان با فاصله 22درصد از موافقان استقلال پیش بودند. همین حاشیه امن ظاهری سبب شد تا دیوید کامرون و همراهانش نسبت به برگزاری همه پرسی استقلال اسکاتلند دغدغه ای نداشته باشند. با این حال الکس سالموند، وزیر اول اسکاتلند و رهبر حزب استقلال طلب این منطقه و دیگر اعضای کمپین " آرای به استقلال اسکاتلند" همه پیش فرض های ذهنی کامرون و دیگر سیاستمداران انگلیسی را بر هم زده اند. مقامات انگلیسی هم اکنون سعی دارند در راستای جلوگیری از استقلال اسکاتلند انواع ابزارهای تشویقی و تنبیهی را به کار گیرند. طرح تفویض اختیار حداکثری توسط سران سه حزب اصلی بریتانیا ارائه گردیده تا اختیارات پارلمان و دولت محلی اسکاتلند، مشروط به رأی منفی به استقلال، افزایش یابد. تبعات اقتصادی جدا شدن اسکاتلند از انگلیس از مهمترین موضوعات مطرح در مناظره های مخالفان و موافقان استقلال این کشور بوده است. کامرون نیز هشدار داده است که از دست رفتن یک میلیون فرصت شغلی از مهمترین تاثیرات منفی جدا شدن اسکاتلند از انگلیس خواهد بود. با این حال نظرسنجی ها نشان می دهد که این اقدامات تاکنون نتوانسته است به سود دولت لندن و مخالفان استقلال اسکاتلند باشد، مگر اینکه در روزهای باقیمانده تا 27 شهریورماه، زمان برگزرای همه پرسی اتفاقات خاصی رخ دهد. مداخله اتحادیه اروپا در همه پرسی اسکاتلند اگرچه مقامات اتحادیه اروپا به صورت ظاهری نسبت به آنچه در انگلیس می گذرد اعلام بی طرفی کرده و سخن از احترام به دموکراسی و رای ساکنان اسکاتلند به میان می آورند، اما در عمل، بروکسل به کانون اصلی حمایت از دولت دیوید کامرون و ارسال پیام های تهدید آمیز به طرفداران استقلال این منطقه تبدیل شده است. یکی از روش های تهدید آمیز اتحادیه اروپا علیه اسکاتلندی ها، به ممانعت از پیوستن " اسکاتلند مستقل شده" به این مجموعه مربوط می شود. این پیام به صورت صریح توسط مقامات اروپایی به اسکاتلندی ها مخابره شده است تا به این وسیله تب استقلال طلبی در این منطقه از بین برود. سران اتحادیه اروپا نمی توانند نگرانی خود را نسبت به استقلال اسکاتلند از انگلیس مخفی کنند، چرا که آنها از این بیم دارند این موضوع به دیگر بخش های اتحادیه اروپا هم سرایت کند، از این رو تهدید کرده اند با عضویت "ادینبورگ"، مرکز اسکاتلند، در اتحادیه اروپا موافقت نخواهند کرد. پیام مخالفت اروپای واحد با استقلال اسکاتلند از سوی خوزه مانئول باروسو، رئیس کمیسیون اروپا، مخابره شده است. باروسو قبلا نیز در جریان همه پرسی در ایرلند بر سر تصویب پیمان لیسبون و همچنین برگزاری انتخابات سراسری سال 2012 در یونان هشدارهایی را به شهروندان آن کشورها مخابره کرده بود! خوزه مانوئل باروسو در فوریه گذشته خشم موافقان استقلال از انگلیس را برانگیخت زمانی که اعلام کرده بود، شاید بسیار سخت و به احتمال قوی غیر ممکن خواهد بود که بپذیریم اسکاتلند به عنوان یک کشور به اتحادیه اروپا بپیوندد. بسیار سخت و دشوار است که اعضای این اتحادیه بخواهند عضویت کشوری که از کشوری دیگر مستقل شده است را به عنوان عضو جدید بپذیرند. البته باروسو طی هفته های اخیر این مواضع را تکرار نکرده، اما از این مواضع صرف نظر هم ننموده است! همچنین مقامات اروپای واحد عملا به رای دهندگان اسکاتلندی هشدار داده اند که در صورت رای به استقلال از انگلیس، اساسا عضویت آنها در اتحادیه اروپا باطل خواهد شد. سخنگوی کمیسیون اروپا در این خصوص تاکید کرده است که در صورت استقلال اسکاتلند، این کشور باید از اتحادیه اروپا خارج شده و سپس درخواست برای عضویت بدهد. موضع قبلی اروپا درباره لزوم خروج اسکاتلند از اتحادیه و درخواست عضویت مجدد در آن در صورت استقلالش تغییر نکرده و به قوت خود باقی است. همچنین مقامات کشور آلمان نیز در اظهاراتی مداخله جویانه، خواستار حفظ یکپارچگی حاکمیت انگلیس و ادامه اتحاد اسکاتلند و لندن شدند! دلایل ترس کامرون و مقامات اروپایی از استقلال اسکاتلند ریشه ترس مقامات اروپایی نسبت به تحولات اخیر اسکاتلند کاملا مشخص است. در برخی کشورهای اروپایی زمینه مساعدی جهت استقلال طلبی برخی مناطق وجود دارد. یکی از این کشورها اسپانیاست. بر اساس آخرین نظرسنجی های صورت گرفته، حدود 55 درصد از کاتالان ها خواهان استقلال از اسپانیا هستند. در سال 1714، کاتالونیا به اسپانیا پیوست و ازسه قرن گذشته تاکنون یکی از استان های این کشور به شمار می رود. هم اکنون موضوع برگزاری همه پرسی در اسکاتلند منجر به افزایش انگیزه گروههای استقلال طلب در سرتاسر اروپا شده است. حتی استقلال اسکاتلند از انگلیس می تواند منجر به شکل گیری موج استقلال طلبی در ولز شود که هم اکنون ملی گرایان ولز از آن حمایت می کنند. این خود بدترین خبر ممکن برای دو حزب محافظه کار و کارگر محسوب می شود. در این میان دیوید کامرون با نگرانی هر چه تمام تر نظاره گر اوضاع است! البته جنس ترس کامرون از استقلال اسکاتلند با وحشت و واهمه دیگر مقامات اروپایی کاملا متفاوت است! دیوید کامرون موقعیت سیاسی و حزبی خود را بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر می بیند. در صورت شکست متحدین انگلیس در همه پرسی اسکاتلند، عملا استقلال اسکاتلند در دوران نخست وزیری دیوید کامرون رخ خواهد داد و این بدترین و غیر قابل دفاع ترین حادثه ممکن برای وی محسوب می شود. در چنین شرایطی حزب کارگر نیز به واسطه استقلال اسکاتلند، حدود 40 کرسی خود را در پارلمان از دست می دهد. همین موضوع حزب کارگر را نیز از این رخداد نگران ساخته است. از این رو می توان موضوع استقلال اسکاتلند را نگرانی مشترک دو حزب کارگر و محافظه کار قلمداد کرد. دیگر بر همگان مسجل است که کامرون به شدت از برگزاری انتخابات زودهنگام( در صورت استقلال اسکاتلند) وحشت دارد. سفرهای متعدد کامرون به اسکاتلند در راستای جلوگیری از ادامه روند فعلی صورت می گیرد. نخست‌وزیر انگلیس در سخنانی نادر در گلاسکو از مزایای اتحاد اسکاتلند با بریتانیا سخن گفته و تاکید کرده است که در طول تاریخ وحدت آنها نمونه بوده است. سفر کامرون به گلاسکو برای شرکت در کنفدراسیون صنایع انگلیس در شرایطی انجام شد که 200 شرکت در نامه‌ای سرگشاده به اسکاتلندی‌ها گفته‌اند که استقلال آنها به نفع‌ آنهاست. در همین حال مسئله اقتصاد اسکاتلند مستقل در مرکز توجهات قرار گرفته است و گروهی 130 نفره از شخصیت‌های اقتصادی گفته‌اند که استقلال اسکاتلند تبعات بدی به دنبال خواهد داشت. البته الکس سالموند پاسخ این افراد را در مناظره تلویزیونی جنجالی خود داد. مناظره ای که به سود سالموند و طرفداران استقلال اسکاتلند تمام شده است. الکس سالموند هم اکنون به سیاستمداری جنجالی در انگلیس تبدیل شده است. وی توانسته است در جریان منازعات اخیر بر سر استقلال اسکاتلند مانور کاملی در برابر دولت لندن بدهد. نتیجه گیری کلیت برگزاری همه پرسی استقلال اسکاتلند در انگلیس، فارغ از نتیجه ای که در آن به دست آید، نشان دهنده رشد گروههای استقلال طلب در کشورهای اروپایی است. از این رو عواقب و تبعات آنچه امروز در اسکاتلند می گذرد را نباید صرفا در درون مرزهای انگلیس جست و جو کرد. در جریان برگزاری انتخابات پارلمانی اخیر اروپا شاهد کاهش شدید قدرت احزاب حاکم و سنتی کشورهای اروپایی بوده ایم. همین موضوع انگیزه استقلال طلبان را برای طرح مطالبات تاریخی و سیاسی خود دوچندان کرده است. بدیهی است که اروپای واحد نیز سعی دارد در چنین برهه ای با استفاده از ابزارهای تنبیهی و تهدیدات غیر مستقیم و مستقیم مانع از ادامه چنین روندی شود. بدون شک در صورت پیروزی استقلال طلبان در همه پرسی 27 شهریور ماه در اسکاتلند، انگلیس بخش مهمی از قدرت سیاسی خود را در مواجهه با جامعه اروپا و نظام بین الملل از دست خواهد داد. حتی در صورت شکست طرفداران استقلال اسکاتلند، الکس سالموند و دیگر رهبران جریان استقلال طلبی با بهره گیری از توان مضاعفی که یافته اند به فعالیت خود در مسیر استقلال اسکاتلند ادامه خواهند داد. از این رو حتی با شکست استقلال طلبان در همه پرسی پیش رو، مشکلات دولت لندن در قبال اسکاتلند به پایان نخواهد رسید. فخرالدین اسدی Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independent,Scotland became independentScotland became independent