به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): در خلال جنگ جهانی اول زمانی که متفقین بی طرفی ایران را نادیده گرفتند و وارد سرحدات ایران شدند این ارتش بریتانیا بود که با جمع آوری غلات از سراسر ایران و نپرداختن پول آن و همچنین امتناع از پرداخت پول نفت سبب شد تا قحطی سرتاسر ایران را بگیرد و مرگ و میری شکل گیرد که محمد قلی مجد آن را "نسل کشی در ایران" نام بگذارد. به گزارش افکار خبر ، سیاست های بازرگانی دولت انگلیس نزدیک به ۴۰ درصد از مردم ایران را به کام مرگ برد. این کشتار آخرین اقدام دولت بریتانیا در ایران نبود و در ماجرای کودتای ۲۸ مرداد با براندازی دولت مصدق باعث شد تا استقرار دموکراسی اسلامی در ایران به تاخیر بیافتد. رفتارهای دولت انگلیس در سالهای پس از انقلاب و حمایتهای آن از صدام و همچنین استفاده از سفارتخانه این کشور برای جمع آوری اطلاعات از سطح کشور بخشی از فعالیتهای منفی این کشور در ایران است. اما آذر ماه سال ۱۳۹۰ بعد از یک قرن مداخله نظامی، سیاسی و اقتصادی در ایران، سفارتخانه استعمار پیر در ایران تعطیل شد. بسته شدن سفارت انگلیس اگر چه از سوی
دولتمردان دولت دهم و یازدهم حمایت نشد اما پاسخی بود به بیش از یک قرن دخالت در امور داخلی ایران. در کارنامه روابط بین طرفین در حداقل یک قرن گذشته کمتر شرایطی را می بینیم که روابط ایران و انگلیس برای طرفین برد برد باشد. کمی به عقب برگردیم می بینیم که همین بریتانیا در قضیه ملی شدن صنعت نفت بیشترین سنگ اندازی را انجام داد و از ایران به دادگاه بین الملل شکایت کرد تا قراردادهای ننگین نفتی را به اجرا درآورد. در بهترین حالت شاید بتوان روابط ایران و انگلیثس را اینگونه ترسیم کرد که "مرا به خیر تو امید نیست...". 
ورود ارتش انگلستان به پالایشگاه آبادان. شهریور ۱۳۲۰ حالا دولت یازدهم تصمیم گرفته است تا بار دیگر از در دوستی با استعمارگر پیر درآید و امیدوار است که سیاست این کشور در آینده نسبت به گذشته متمایز باشد. اینکه دولت از کدام فاکتور رفتاری انگلیسی ها به این سطح امیدواری رسیده است هنوز برای کسی روشن نیست به خصوص آنکه بازگشایی سفارت انگلیس در تهران
با اندکی اختلاف (۵ روز) متقارن با کودتای ۲۸ مرداد شد. یکی از شعارهای محمد جواد ظریف در روزهای آغازین وزارتش این بود که می خواهد سطح روابط بین کشورهای دیگر با ایران را به رابطه دوستانه برساند. او درباره رابطه با انگلیس نیز گفته بود که تلاش می کند سطح این رابطه از خصومت به تنش برسد و بعد از آن برای ایجاد رابطه دوستی بین دو کشور تلاش کند. اما دکتر ظریف نگفت که در کدام دوره تاریخی ایران از داشتن رابطه دوستانه با انگلیسی ها سود برده است. استراتژی نخ نما! برخی از حامیان دولت، دعوت از فابیوس به ایران و همچنین بازگشایی سفارت انگلیس در ایران را تلاش دولت برای اختلاف افکنی میان سه کشور اروپایی با آمریکا در گروه ۵+۱ عنوان می کنند. این همان استراتژی است که حسن روحانی در خاطراتش به آن اشاره کرده و گفته است قرار داد سعد آباد با همین رویکرد تنظیم شده بود. قرار دادی که بعدها از سوی برخی جریانات سیاسی "ننگین" نامیده شد. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که مگر می شود با استراتژی که افشا شده است، به مقابله با دشمن رفت؟ اینکه آنها می دانند ما می خواهیم بینشان اختلاف بیندازریم و به مسیر دلخواه ما ادامه می
دهند تنها ناشی از آن است که ما بازنده ادامه این روش هستیم. در حال حاضر کنگره آمریکا هنوز توافق جامع را کاملا بررسی و تصویب نکرده است اما فراسنه و انگلیس برداشتهای اقتصادی خود را آغاز کرده اند. میادین نفتی با حضور شرکت های اروپایی کارشان را ادامه خواهند داد و خون خودرو فرانسوی خودروسازان کشور را احیاخواهد کرد. به نظر می رسد استراتژیست های دولت تدبیر و امید این بار با روشهای نخ نما به میدان رفته اند. در قرار دادهای اقتصادی عنوان شده تا به امروز تنها میزان واردات افزایش یافته است آنهم از جنس خدمات فنی و مهندسی. استقبال غیر رسمی با دیدار رسمی! اگر چه روز گذشته هاموند بدون استقبال از سوی محمد جواد ظریف وارد ایران شد اما امروز با استقبال رسمی به دیدار رییس جمهور رفت. این رفتار وزارت خارجه ایران تنها به دلیل فشار از سوی جریان های داخلی رخ داد نه اینکه به عنوان یک تاکتیک سیاسی استفاده شده باشد. علاوه بر این رییس جمهور در این دیدار گفته است که نمی خواهد در نگاه به گذشته باقی بماند و به آینده روابط ایران و انگلیس نگاهی روشنبینانه دارد. او که خود تحصیلاتش را در انگلیس ادامه داده است از تلاش برای تغییر
قضاوت تاریخی مردم ایران نسبت به انگلیس از سوی طرفین سخن گفته است. منبع: افكار
