فریادهای خشم پوتین چگونه بر سر اردوغان فرو می‌ریزد

به گزارش مشرق ، ترکیه و عربستان سعودی و قطر وفرانسه بعد از حادثه سرنگونی جنگنده روسیه نزدیکی باهم را توسعه بخشیدند و این نزدیکی بخصوص درباره پرونده مربوط به سوریه شدیدتر شده است، چرا که این کشورها از همان ابتدای آغاز دخالت نظامی روسیه در سوریه از این دخالت مسکو چندان رضایتی نداشتند، چرا که این ائتلاف این دخالت مسکو را دربرگیرنده تثبیت حاکمیت نظام بشار اسد رئیس جمهوری سوریه بر این کشور می دانستند و در نتیجه تصورشان این بود که با این اوضاع نفوذ جمهوری اسلامی ایران در سوریه تقویت می شود و این نفوذ می توانست در لبنان و سوریه به صورت جداگانه ای توسعه پیدا کند. هم اکنون ترکیه به مثابه نوک پیکان جغرافیایی درقبال هرگونه تحریک نظامی روسیه و توسعه نفوذ این کشور در سوریه تلقی می شود، کما اینکه عربستان سعودی هم در این معادله به مثابه نوک پیکان اقتصادی و سیاسی به شمار می رود، از این رو همانگونه که عربستان سعودی از نظر سیاسی موضعی در رویارویی با روسیه داشته و با بقای بشار اسد حتی بعد از کنفرانس وین هم مخالف بوده است، از این رو این بار تصمیم گرفتند پیام عدم رضایت خود از روسیه را از طریق دیگر همپیمان خود یعنی ترکیه به مسکو برسانند. با توجه به این موضوع که ترکیه نمی خواهد، وانمود سازد که به دور از قوانین بین المللی عمل می کند و خود را ملزم به رعایت این قوانین جلوه دهد، اصرار به پخش فیلم ضبط شده مربوط به هشدارهای پدافند هوایی خود به جنگنده روسی داشت و حتی به این هم بسنده نکرد و نقشه راداری پرواز این جنگنده روسی را هم به نمایش گذاشت، و این نقشه نشان می داد، جنگنده مذکور حریم هوایی دولت ترکیه را نقض کرده است، از این رو به سرعت و برای نشان دادن این مساله که در برابر روسیه تنها نیست این نقشه ها و نوارها را سریعا به پیمان آتلانتیک شمالی ناتو ارسال کرد، تا به مسکو این پیام را برساند که تو در برابر یک پیمان کامل قرار داری. در سایه نیاز اقتصادی بزرگ متبادل بین روسیه و ترکیه، بخصوص در این مرحله که مسکو با تحریم های شدید غربی رو به رو شده است و در سایه اختلافات وسیعی که در اروپا برای روسیه بوجود آمده است، بعید به نظر می رسد، فریادهای خشم پوتین و وزیر امورخارجه اش برضد ترکیه در عمل نیز محقق شود، مگر آن که روسیه برای تلافی این مساله پایگاه های گروه های تروریستی در سوریه را بیشتر بکوبد و مناطق بیشتری را از این طریق در سوریه آزاد سازد و البته در این میان ممکن است دولت روسیه برخی از حمایت ها و تحریک را برای حزب کارگران کردستان به عمل آورد تا از این طریق به برخی از ناآرامی ها در داخل خاک ترکیه دامن بزنند، البته تمام این اقدامات باید به صورتی انجام شود که هرگز دست داشتن روسیه در آنها دیده نشود.