پشت پرده ادعای ردصلاحیت روحانی

آیا احتمال رد صلاحیت حسن روحانی وجود دارد؟ آیا تندروها چنین سیاستی را در پیش گرفته اند؟ دکتر احمد شیرزاد استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با فرارو گفت: «به نظر من گاهی دوستان اصلاح طلب و رسانه های طرفدار دولت آنچنان قدرت تندروها را بزرگ جلوه می دهند که خود آنها اگر بخواهند چنین تبلیغاتی کنند نمی توانند. لذا نباید به چنین موضوعی اهمیت داد اگرچه باید همیشه هوشیار بود و اخبار را درست رصد کرد. اما اینطور قدرت مطلقه تصور کردن برای اصولگرایان تندرو اساسا تفکر درستی نیست و نوعی تفکر دایی جان ناپلئونی است که فکر کنیم هر چیزی در ید اراده آنها است.» وی ادامه داد: «اصولگرایان در انتخابات سال 76، 92 و انتخابات مجلس دهم برنامه ای داشتند که محقق نشد؛ لذا اینطور نیست که هرچه آقایان اراده کردند همان شود چراکه در ایران جامعه و مردمی وجود دارد که نمرده و اراده خود را به دیگران واگذار نکرده است و قانون و مقرراتی هم وجود دارد که با همه عیوب آن اجازه نمی دهد هر کس هرطور می خواهد عمل کند.» این استاد دانشگاه اظهار کرد: «خوشبختانه کار جمهوری اسلامی به جایی نرسیده که آقای سیدحمید روحانی برای آن تصمیم بگیرد. ایشان همان تاریخ خود را مخدوش ننویسد خدمت بزرگی کرده است. ایشان اولین چیزی که از تاریخ نگاری باید یاد بگیرد بی طرفی است و وای به تاریخی که ایشان می نویسد. چراکه وقتی ایشان درباره افراد زنده اینطور صریح قضاوت می کند وای به حال آنهایی که در قید حیات نیستند.» وی ادامه داد: «مجموعه جناح تندرو در کشور رسانه، تریبون و آدم دارد اما در مجموع 2 یا 3 میلیون ابواب جمعی دارند و اگرچه نمی توان آنها را ناچیز شمرد و بخشی از قدرت اجتماعی هستند اما سر و صدای آنها خیلی بیشتر از نمود وجود آنها است.» وی افزود: «لذا به نظر من بسیار بعید است که چنین تصمیم منسجمی در ستاد تندروها گرفته شده باشد چراکه آنها تنها نوفه های (پارازیت های) گوش خراشی در فضای اجتماعی ارسال می کنند که نباید خیلی جدی گرفته شود.» شیرزاد گفت: «کنار گذاشتن رئیس جمهور یا باید با رای دو سوم نمایندگان مجلس باشد و عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور در مجلس تصویب شود؛ اتفاقی که درباره آقای بنی صدر افتاد. یا باید دادگاهی و محاکمه ای صورت بگیرد و مثلا موضوع خیانت رئیس جمهور احراز شود.» وی ادامه داد: «اما تنها راهی که ممکن است محتمل تر باشد و تندروها گمان می کنند با این فشارها می توان بر روی آن تاثیر گذاشت، ردصلاحیت رئیس جمهور از طریق شورای نگهبان است.» وی افزود: «با این حال باید گفت صحبت آقای کدخدایی ناظر بر شرح اختیارات قانونی شورای نگهبان است و هر زمان دیگر درباره هر رئیس جمهور دیگر چنین سوالی شود همین پاسخ را می دادند؛ چراکه شورای نگهبان هرگز نمی خواهد گوشه ای از اختیاراتش ساییده شود و مثلا اگر رئیس جمهوری را در دوره اول تایید صلاحیت کرد در دوره دوم هم حتما تایید کند و طبیعی است که شورای نگهبان می خواهد این اختیار را حفظ کند.» شیرزاد با بیان اینکه میان داشتن یک اختیار و استفاده از آن تفاوت وجود دارد گفت: «شورای نگهبان هم بر روی زمین عمل می کند و در آسمانها ننشسته است و در روی این زمین هم یک آرایش قوای سیاسی وجود دارد و لذا امکان ردصلاحیت آقای روحانی به این راحتی نیست.» وی ادامه داد: «یک واقعیت تلخ برای اصولگرایان تندرو این است که آنها کسی را ندارند و اگر روحانی و احمدی نژاد را هم کنار بگذارند آنها می خواهند با چه کسی کشور را اداره کنند؟ با آقای حداد یا جلیلی می خواهند کشور را اداره کنند؟ نهایت ممکن است دست به دامن امثال قالیباف یا رضایی شوند تا کشور را تا حدودی اداره کنند. اما باز هم چیزی برای آنها عوض نخواهد شد و امور به اراده اصولگرایان تندرو نخواهد شد.» وی افزود: «لذا جناح تندرو جز نوفه پراکنی (پارازیت ارسال کردن) و ایجاد التهاب در جامعه کاری نمی تواند بکند. البته جامعه ای که به آقای روحانی رای دادند و حامیان ایشان و مدیران، وزرا و خود دولت باید مسئولانه برخورد کنند. باید به جامعه آرامش و اطیمنان داد.» شیرزاد با بیان اینکه بسیار بعید است که شورای نگهبان بخواهد آقای روحانی را ردصلاحیت کند گفت: «شرایط آقای هاشمی با آقای روحانی تفاوت داشت. نوع تضادها و درگیری های جناح های سیاسی تفاوت داشت. آقای روحانی اکنون در شرایطی نیست که شورای نگهبان بخواهد به دنبال تحمل هزینه های بسیار بسیار کلان سیاسی برای ردصلاحیت ایشان برود.» وی ادامه داد: «نباید فراموش کرد که هزینه ردصلاحیت آقای هاشمی رای بالای آقای روحانی بود. یعنی هزینه ردصلاحیت آقای هاشمی را همان موقع شورای نگهبان تمام و کمال و با سود آن پرداخت کرد. لذا ردصلاحیت آقای روحانی قطعا موضوعی نیست که هزینه نداشته باشد.» وی افزود: «در طرف مقابل هم هیچ چشم انداز روشنی وجود ندارد. یعنی اگر راست های افراطی آلترناتیو خیلی قوی و جدی داشتند امکان داشت هر کاری انجام دهند. اما خوشبختانه چنین آلترناتیوی ندارند. لذا اگر بخواهند روش سیاسی درستی به کار بگیرند باید چهره مدنظر خود را معرفی کنند و اکنون زمان این کار است نه اینکه برای دولت شاخ و شانه بکشند و انگ خیانت بزنند.»