استوری مشکوک اشکان خطیبی از مرگ زهره فکور صبور | اشکان خطیبی از مرگ زهره فکور صبور چه میداند؟

به گزارش شمانیوز: زهره فکور صبور بازیگر سینما و تلویزیون ساعت ۸ شب در منزل شخصی خود درگذشت. هنوز علت دقیق مرگ زهره فکور صبور مشخص نیست اما بنا بر گفته منابع کاملا آگاه این بازیگر بر اثر خودکشی با قرص ساعت ۸ شب به بیمارستان منتقل شده اما پزشکان موفق به نجات وی نشده اند. زهره فکورصبور متولد 1 فروردین 1357 تهران  بازیگر سینما ، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. زهره فکور صبور با فیلم سینمایی بوی گل سرخ به کارگردانی ناصر محمدی  وارد عرصه سینما شد.

 

 

واکنش تلخ بازیگران به خبر فوت زهره فکور صبور

نعیمه نظام دوست :

آروم بخواب رفیق فرشته خو و مهربون من بالهایت رو باز کن ، آزادانه پرواز کن ، اوج بگیر و پرواز کن که از این زمین و پلیدی ها و قضاوت هاش چیزی نبینی ، آروم بخواب دوست معصوم و مهربون من ، زهره جانم حرفی از آسمان نیست، حرفی ازینکه آغوشت را بغل کنم و اوج بگیرم نیست… این پرنده همان شبِ رفتنت، بالهایش را زیر باران جا گذاشت و خانه نشین شد. خداحافظ مهربونم ، مواظب خودت باش عزیزم ، آروم خودت رو بغل کن ، دیگه نفس بکش و دور از هیاهوی این دنیای سیاه و غمگین آروم بگیر آرام جانم .

 

شهرزاد کمال زاده :

تسلیت به خانواده فکور صبور

روحت شاد و‌ قرین آرامش ابدی

 

فلور نظری :

متاسفانه ، من واقعا نمی دونم چی بگم زهره جانم توکه گفتی درست شد خدایا چرا پس … زندگی بیشترمون پر از رنج و تلخیه اما گاهی نمی تونیم چیزی بگیم ، خودمو می گم ، و مرتب قضاوت میشیم تو رو خدا اگه نمی تونیم کمک حال باشیم اذیت هم نکنیم … خانه سیاه است خدایا

خدایا به خانواده به مادرش صبر بده چه تلخ و سخت و سنگینه این غم

 

فریبا کوثری :

مسافر بی بدرقه من آنقدر بی صدا رفتی، که از وداع جا ماندیم

با اشکهای چشمهایمان آبی پشت سرت میریزیم و به خدای مهربان میسپاریمت

فصل مشترک ما در دلنوازان همیشه برایم از خاطرات خوب با تو به یادگار خواهد ماند……

خداحافظ دختر مهربان سرزمینم

 

الهام پاوه نژاد :

این چه خبری بود….

زهره خانوم

زهره جان

چه کردی…. . چه زهر روزگاری‌ست… . آرام بخواب…آرام….

 

شهره سلطانی :

چرا ؟؟؟

 

نیوشا ضیغمی:

حیف اینهمه زیبایی،

حیف

تمام آرزوها و حرفهای نگفته

و کارهای نکرده

حیف برای تو که پرپر شدی ،

عذابش بماند برای باعث و بانی

 

سریالی که زهره فکورصبور با مرگش، بازی در آن را نیمه‌تمام رها کرد

زهره فکورصبور، بازیگر شناخته‌شده سینما و تلویزیون که شب گذشته، سه‌شنبه ۱۰ اسفند در ۴۳ سالگی درگذشت، این روزها مشغول ایفای نقش در سریال تلویزیونی «بی‌همگان» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و تهیه‌کنندگی مهران مهام بود.

او با انتشار عکسی از خود در اتاق گریم این سریال در صفحه اینستاگرامش چنین نوشته بود: «چه لذت‌بخشه در کنار دوستایی که یکی از یکی خوش‌قلب‌تر، سریال «بی‌همگان»، خدایا شکرت.» 

 

 

جزئیات جدید از فوت و کشف پیکر «زهره فکور صبور»

مأموران پلیس ساعت ۲۱ شب گذشته با حضور در محل با پیکر بی‌جان خانم «زهره فکور صبور» مواجه شدند.

همسر مرحومه صبور:خانم صبور جواب تلفن‌همراهم را نمی‌داد، پس از گشودن در خانه، دیدم همسرم بی‌حال در پذیرایی افتاده که به سرعت با اورژانس تماس گرفتم.

تحقیقات نشان داد تلاش تکنسین‌های اورژانس نیز برای احیای خانم «فکور صبور» که ظاهراً اقدام به مصرف ۱۰۰ عدد قرص آرام‌بخش کرده بود، نتیجه نداده است.

پیکر وی برای بررسی بیشتر به پزشکی قانونی منتقل شد و تحقیقات درباره این پرونده ادامه دارد.

 

 

 

گفتگوی کوتاه با هنرمند محبوب کشورمان زهره‌ فکور صبور

بوی عطرش همه فضا را پر کرده است، همان عطر معروفی که همه بویش را با او می‌شناسند، با اینکه به گفته خودش عطر خیلی گرانی نیست اما همیشه در سر‌کارهایش از آن استفاده می‌کند. حتما متوجه نشدید، چه کسی را می‌گویم، مهمان ما کسی نیست جز زهره‌ فکور‌ صبور. بازیگر مهربان، خوش‌برخورد و بهاری سینما و تلویزیون ما.

خانم‌فکور‌صبور خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید؟

زهره‌فکور‌صبور هستم متولد 1/1/13۵7، پدرم کرمانشاهی و مادرم هم سمنانی هستند اما خودم در تهران متولد شدم.

از خانواده‌تان بگویید؟

من در یک خانواده 7نفر زندگی می‌کنم، 3خواهر و 1برادر دارم و من خودم فرزند آخر خانواده هستم و با برادرم به علت اختلاف سنی کمی که حدود 1سال دارم رابطه بسیار نزدیک و صمیمی دارم.

چطور پا در عرصه بازیگری گذاشتید؟

واقعیت این است که در تمام طول زندگیم به تنها چیزی که فکر نمی‌کردم بازیگر شدن بود، سال 137۵ که دیپلم گرفتم یکی از دوستانم که در عرصه تئاتر کودک فعالیت داشت، آن زمان نمایشی را در دست داشت  و به دنبال بازیگر برای نقش یک گل بود، به من پیشنهاد داد و من پذیرفتم. بعد از این تئاتر هم، با گروهی از دانشجویان تئاتر در نمایش‌نامه حملت نقشی ایفا کردم، بعد از این قضیه بازیگری برای من جدی‌تر شد، در حین تئاتر حملت دوستانم پیشنهاد دادند که گروهی برای تهیه دو فیلم به دنبال بازیگر هستند و من رفتم و فرم پر کردم و از آنجا بود که توانستم در فیلم باغ کوچک بی‌بی‌گل و همزمان با آن در فیلم روزگار جوانی به کارگردانی آقای شاپورقریب بازی کنم. وقتی این کارها تمام شد به کلاس بازیگری آقای سمندریان رفتم و آنجا دوره دیدم و به این شکل به این عرصه راه پیدا کردم.

مخالفتی برای بازیگر شدن شما در خانواده وجود نداشت؟

زمان بازیگر شدن من تنها کسی که با این مسئله مخالفت کرد برادرم بود و با توجه به اینکه من حدود 1سال داشتم که پدرم فوت کرد، حرف برادرم نه تنها برای من بلکه برای تمام اعضای خانواده‌ام مورد قبول بود، اما بعد از اینکه پشتکار مرا دید و سر ضبط  کارهای من حضور پیدا می‌کرد کم کم این مسئله را پذیرفت.

دلیل کم کار شدن شما در سال‌های اخیر چیست؟

در ابتدای کار و زمانی که سن و سال کمتر است، هر بازیگری دوست دارد همه نقش‌ها را تجربه کند، اما بعد از گذشت مدتی تمام نقش‌هایی که پیشنهاد می‌شود همه یکسان هستند و من این مسئله را دوست ندارم. من بعد از دلنوازان که نقش یک نابینا را داشتم و متفاوت با نقش‌هایی بود که قبلا بازی کردم، دوست دارم بازی‌هایم متفاوت باشد و نقشی را کار کنم که برای نزدیک شدن به آن کمی تحقیق کنم. البته اگر هم بخواهی منتظر نقش خاص بمانی هم خوب تبعاتی دارد که اولا باید مدت زیادی بیکار باشی و بالاخره بُعد مالی زندگی هم هست.

نگران فراموش شدن نیستید؟

واقعیتش اول خیلی نگران این موضوع نبودم و زیاد به این موضوع  فکر نمی‌کردم، اما کم کم متوجه شدم وقتی آدم زیاد کار نمی‌کند فراموش می‌شود و حتی این مسئله در بُعد کاری هم تاثیرگذار است؛ اگر فیلم‌نامه خوبی باشد که در آن نقشی بسیار مناسب با نوع بازی من هم در آن وجود داشته باشد، زمانی که من کار نمی‌کنم از یاد کارگردان‌ها هم می‌روم و این به ضرر من و هر کسی که این رویه را انتخاب کرده است و برای همین است که به تازگی خیلی روی خاص بودن نقش تمرکزنمی‌کنم و نمایش‌نامه‌ها را راحت‌تر انتخاب می‌کنم.

اندازه محبوبیت خودتان را چه مقدار می‌دانید؟

اگر بخواهم از لحاظ خودم جواب دهم از برخوردی که با مردم دارم، می‌توانم بگویم من را دوست دارند، اما من با چه تعداد آدم باید سرکار داشته باشم که بگویم از نظر همه محبوب هستم، اما خوشبختانه تا امروز با هر که برخورد داشتم برخورد مناسبی با من داشتند و دوستم دارند.

تا چه اندازه نقش‌ها در شما تاثیر دارند؟

شاید درست نباشد اما من تا مدتی بعد از بازی در یک کاراکتر خیلی با آن نزدیک هستم و با آن زندگی می‌کنم و در زندگی عادی من هم وارد می‌شود. حتی گاهی اتفاقی می‌افتد که با خودم می‌گویم مثلا کاش آن قسمت فیلم را به یک شکل دیگری بازی می‌کردم. اما به مرور از حال و هوای بازی‌هایم در می‌آیم.

چه زمانی انسان خوشبخت است؟

خوشبختی در پول، ثروت و... این‌ها نیست و من با این سوال شما یاد جمله آقای انتظامی افتادم که می‌گفتند خوشبختی در دل آدم باید باشد و وقتی دلت خوش باشد آدم خوشبختی هستی که واقعا هم درست است.

آیا شما خود را خوشبخت می‌دانید؟

خوب نمی‌توانم صددرصد جواب بدهم اما تا حدودی ولی نه خیلی زیاد خوشبخت هستم.

به عنوان یک بازیگر زن، چقدر ظاهر را در بازیگری موثر می‌دانید؟

‌ ببینید زمانی که من شروع به کار کردم مثلا سال 1379 چهره و استیل خیلی زیاد موثر نبود و بیشتر مهارت بازیگری اهمیت داشت، ولی امروزه به این مسئله بیشتر بها داده می‌شود و کسانی را می‌بینم که چهره و استیل خوبی دارند اما وقتی وارد بطن بازی آن‌ها می‌شویم متوجه ضعف‌هایشان خواهی شد. به نظر من چهره و استیل بدنی برای بازیگر لازم است اما نباید از اصل بازیگری که نحوه بیان، لحن خوب و مسائلی این چنینی است غافل شد.

بنابراین حتما رژیمی هستید؟

شدیدا، من از بچگی زیاد ورزش می‌کردم و زمانی وارد بازیگری شدم، بخشی از زمان ورزش کردنم به کارم اختصاص یافت و این چنین کمی از ورزش دور شدم و این مسئله هم چاقی و اضافه وزن را همراه دارد. من رژیمی که بگویم هیچی نمی‌خورم ندارم اما خیلی رعایت می‌کنم و مسئله‌ای هم که هست من ذاتا آدم گیاه‌خواری هستم و علاقه زیادی هم به غذاهای آب‌پز و بخارپز دارم و صرفا به خاطر رژیم، تغذیه‌ام این چنینی نیست.