جایزه دیگری برای شهاب حسینی
شهاب حسینی برای بازی در فیلم «اولین برف» ساخته حامی رمضان، برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره بین‌المللی فیلم پکن شد.
به گزارش پایگاه خبری خوندنی: این رویداد سینمایی که از تاریخ ۳۰ شهریور تا ۷ مهر برگزار شد، در بخش رقابتی اصلی (جایزه تیانتان) میزبان فیلم «اولین برف»، اولین ساخته بلند حامی رمضان کارگردان ایرانی - فنلاندی بود. این فیلم در نهایت موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (شهاب حسینی) و بهترین موسیقی (توماس نیکینن) شد.
شهاب حسینی چند روز پیش نیز برای بازی در فیلم «اولین برف» به عنوان بهترین بازیگر مرد جوایز سالانه سینمای فنلاند (یوسی) انتخاب شده بود.
«اولین برف» که پیش‌تر در بخش نسل جشنواره فیلم برلین رونمایی شد، درباره زندگی پسربچه‌ای ۱۳ ساله در یکی از روستاهای فنلاند است که زندگی‌اش با عدم پذیرش درخواست پناهندگی خانواده‌اش دگرگون میشود. شبنم قربانی، آران و سینا کشوری ، کیمیا اسکندری و شهاب حسینی از بازیگران این فیلم هستند.
در بخش «به سوی آینده» جشنواره فیلم پکن نیز، سینمای ایران، امسال سه فیلم «بوتاکس»، «نامو» و «درخت سکوت» را داشت که سوسن پرور برای بازی در فیلم «بوتاکس» به عنوان محبوب‌ترین بازیگر زن و «نامو» به عنوان محبوب‌ترین فیلم این بخش انتخاب شدند.
فیلم «مسیر معکوس» ساخته ابوالفضل جلیلی نیز در بخش نمایش‌های ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم پکن به نمایش درآمد.
سید شهاب حسینی تنکابنی 14 بهمن ماه سال 1352 در تهران متولد شد و اصالتا اهل تنکابن است.این بازیگر جوان تحصیلاتش را در رشته روانشناسی دانشگاه تهران به دلیل اینکه هوای مهاجرت به کانادا را در سر داشت بعد از دو سال نیمه کاره رها کرد.شهاب حسینی اولین فرزند یک خانواده شش نفره است و یک برادر و دو خواهر دیگر هم دارد.سیدفخرالدین حسینی پدر شهاب حسینی از دبیران آموزش و پرورش بود که دستی در ترجمه و تالیف کتاب داشت و چندین رمان و کتاب ترجمه شده توسط او منتشر شد. پدر شهاب حسینی بهمن ماه سال 93 درگذشت
تا قبل از این که همسرم را ببینم، قصد ازدواج نداشتم تا این که روزگار ما را در برابر هم قرار داد. به او پیشنهاد آشنایی دادم اما همسرم هیچ اعتقادی به اینگونه دوستی ها و آشنایی ها نداشت و گفت:اگر کسی واقعا عاشق است و تمایل قلبی برای رسیدن به دختر مورد علاقه اش دارد، باید در این راه صادقانه گام بردارد و بنابراین موضوع را با خانواده ام در میان گذاشتم و مصمم به ازدواج شدم. دیگر تکه دوم زندگی ام را پیدا کرده بودم. بعد از صحبت های اولیه و رسم و رسومی که در این رهگذر طی می شود، بعد از 4-3 ماه نامزدی، عقد کردیم اما شرایط برگزاری جشن عروسی را نداشتم، از طرفی مایل بودم استقلال در زندگی را با برگزاری جشن توسط خودم آغاز کنم؛ به همین دلیل 3 سال طول کشید تا ما به جشن عروسی برسیم.
