شمانیوز
شما نیوز

میکرونیدلینگ چیست؟+کاربرد

این روزها که بسیاری از مردم به خصوص خانم ها به دنبال راه‌هایی برای جوانسازی پوستشان هستند، راهکاری که بسیاری از پزشکان پیشنهاد می‌کنند، میکرونیدلینگ است.

میکرونیدلینگ چیست؟+کاربرد
 
به گزارش شمانیوز، «میکرونیدلینگ» یکی از جدیدترین روش‌های جوان‌سازی پوست است. در میکرونیدلینگ به روش غیرتهاجمی، به کمک سوزن‌های ریز، سوراخ‌های ریز و سطحی در پوست ایجاد می‌شود و به این ترتیب ترک‌های پوستی که در اثر زایمان، چاقی و بلوغ روی پوست ایجاد شده‌اند، از بین می‌روند. با روش میکرونیدلینگ درمان جای سوختگی، بستن منافذ باز پوست، درمان لک پوستی، رفع چین و‌ چروک و از بین بردن جای زخم، بخیه و نیز از بین بردن جای جوش امکان‌پذیر است.
روش کار میکرونیدلینگ چگونه است؟
روش کار میکرونیدلینگ به این ترتیب است که وسیله‌ای به نام «درمارولر» که یک رولر غلتکی متشکل از سوزن‌های بسیار ریز از جنس فلز تیتانیوم و به قطر نیم یا حداکثر دو و نیم میلی‌متر است، روی پوست کشیده می‌شود و به این ترتیب با نفوذ سوزن‌ها به لایه‌ی میانی پوست یا «درم» یک زخم کوچک و خون‌ریزی اندکی در پوست ایجاد می‌شود که بدن به آن واکنش نشان می‌دهد و شروع به ترمیم و بازسازی آن ناحیه می‌کند.
در حقیقت، عملکرد روش میکرونیدلینگ به این صورت است که وقتی غلتک دارای سوزن بر سطح پوست حرکت داده می‌شود، سوزن‌های ریز برحسب عمق و سرعتی که پزشک آن را تعیین کرده، به‌صورت هم‌زمان به لایه‌ی دوم پوست یا درم وارد می‌شوند (پزشک عمق و سرعت سوزن را بر حسب نوع پوست و چگونگی هدف مشخص می‌کند). طی این فرایند کلاژن و الاستین که دو عنصر اصلی و مهم برای پوست هستند، تولید می‌شود. با تولید کلاژن و الاستین، جای زخم و جای جوش و دیگر عارضه‌های پوستی به‌مرور زمان درمان می‌شوند.
میکرونیدلینگ روشی کاملا بدون درد است، اما در بیشتر موارد قبل از شروع درمان از کرم بی‌حسی استفاده می‌کنند. در روش میکرونیدلینگ برخلاف روش‌های دیگر مثل «لیزر» لایه‌ی «اپیدرم» آسیبی نمی‌بیند. بد نیست بدانید که از روش «میکرونیدلینگ» برای رشد مجدد مو در روش‌های مدرن کاشت مو هم استفاده می‌شود. به‌عقیده‌ی متخصصان پوست‌ومو در‌صورتی‌که عمل میکرونیدلینگ در مطب پزشک یا کلینیک‌های تخصصی پوست‌ومو انجام شود، می‌تواند در حل بسیاری از مشکلات پوستی مؤثر باشد.
با‌این‌همه همانند سایر روش‌های درمانی پوست، این روش هم به‌طور صد‌درصد و روی تمام افراد، به یک اندازه نتیجه‌ی مثبت ندارد و ممکن است در حل مشکلات برخی افراد بی‌اثر باشد یا اینکه حداقل نتیجه‌ی مطلوب حاصل نشود.
میکرونیدلینگ چطور انجام می‌شود؟
میکرونیدلینگ روشی غیرتهاجمی برای درمان مشکلات پوستی است و برای گرفتن نتیجه‌ی بهتر معمولا روند درمان چند جلسه‌ای طول می‌کشد. زمان هر جلسه‌ی درمان با توجه به شدت مشکلات پوستی بین چند دقیقه تا یک ساعت است.
روش کار به این صورت است که روی پوست فرد با استفاده از ابزار نیدلینگ و طبق الگوی خاصی، سوراخ‌هایی ایجاد می‌شود. برای کسب بهترین نتیجه، ابزار نیدلینگ چندین بار روی سطح موردنظر در جهات مختلف حرکت می‌کند. برخی پزشکان، برای نتیجه‌ی بهتر از میکرونیدلینگ، هم‌زمان با ایجاد این سوراخ‌های ظریف، از محصولاتی که سبب تحریک تولید کلاژن می‌شوند، مانند اسید هیالورونیک یا سرم ویتامین C و نیز روشن‌کننده پوست هم استفاده می‌کنند. بعد از انجام میکرونیدلینگ روی پوست زخم‌های کوچکی ایجاد می‌شود که همین زخم‌ها سبب تحریک کلاژن‌سازی توسط پوست می‌شوند.
به‌طور معمول، توصیه‌ی پزشکان این است که برای گرفتن نتیجه‌ی مطلوب‌تر، بهتر است بین جلسات درمانی به روش میکرونیدلینگ، حداقل چهار تا شش هفته فاصله بیفتد تا پوست زمان کافی برای کلاژن‌سازی داشته باشد. معمولا برای بهبود جای‌ جوش به روش میکرونیدلینگ چهار جلسه و برای زخم‌های ناشی از سوختگی پنج جلسه‌ی درمانی تجویز می‌شود. در روش میکرونیدلینگ که از قضا برای تمام انواع رنگ پوست هم مناسب است، می‌توان مناطق حساس و شکننده پوست شامل چشم‌ها، گردن و پشت دست‌ها را هم که با سایر روش‌ها درمان نمی‌شود، معالجه کرد.
 
 

micro2

 
مراقبت‌های قبل از میکرونیدلینگ
1. قبل از انجام میکرونیدلینگ پوست محل موردنظر را از هرگونه کرم، لوسیون و مواد آرایشی پاک کنید.
2. اگر از داروی خاصی استفاده می‌کنید یا هر گونه بیماری و ضایعه‌ی پوستی مثل تبخال دارید، قبل از انجام میکرونیدلینگ حتما پزشک خود را از این مسئله مطلع کنید.
3. درصورتی‌که پیش از این، از روش‌های درمانی دیگر برای جوان‌سازی پوست‌تان استفاده کرده‌اید، حتما با پزشک خود در میان بگذارید.
مراقبت های بعد از میکرونیدلینگ
میکرونیدلینگ یک روش جوان‌سازی و درمانی با دوره‌ی نقاهت کوتاه است، اما رعایت برخی نکات به بهبود سریع‌تر پوست بعد از انجام میکرونیدلینگ کمک می‌کند.
1. بعد از انجام میکرونیدلینگ پوست دچار التهاب و سرخی و گاهی کبودی می‌شود. اگرچه این التهاب در مدت زمان اندکی (۱۲ تا ۴۸ ساعت) بهبود پیدا می‌کند، بهتر است با دست‌زدن به پوست، آن را تحریک نکنید. خوردن میوه‌هایی مثل آناناس به تسریع درمان التهاب و درمان کبودی پوست کمک می‌کند.
2. برای کاهش التهاب و قرمزی پوست به‌هیچ‌وجه از داروهای ضدالتهاب مثل ادویل یا ایپوبروفن استفاده نکنید و اجازه بدهید مراحل بهبود روند طبیعی‌اش را طی کند.
3. ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از میکرونیدلینگ حمام نکنید، از ورزش و کارهایی که سبب تعریق پوست می‌شود اجتناب کنید و حداقل سه تا ده روز بعد از میکرونیدلینگ از ماندن زیر آفتاب جز در موارد ضروری اجتناب کنید.
4. اگر مجبور به حضور در خارج از منزل هستید، حتما از بهترین کرم ضد آفتاب مناسب پوست خودتان که حاوی زینک باشد، استفاده کنید.
5. اگر بعد از میکرونیدلینگ پوست صورت‌تان پوسته‌پوسته شد، به‌هیچ‌وجه آن‌ها را دست‌کاری نکنید و برای بهبود از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید.
6. بهتر است ۲ تا ۳ روز از محصولات AHA (اسید گلیکولیک)، رتینول و مواد حاوی اسید یا فعال‌کننده استفاده نکنید.
7. ازآنجایی‌که پزشکان این روش درمانی را برای تمام افراد مناسب نمی‌دانند، بهتر است حتما قبل از انجام این روش درمانی تمام سوابق درمانی خود را برای پزشک شرح دهید.
قبل از انجام میکرونیدلینگ به چه مواردی باید توجه کرد؟
مهم‌ترین نکته‌ای که قبل از انجام میکرونیدلینگ باید به آن توجه کرد، رعایت موارد بهداشتی است. بهتر است به‌جای آرایشگاه‌ها و مراکز زیبایی، میکرونیدلینگ در مطب پزشک یا کلینیک‌های تخصصی انجام شود. از بهداشتی‌ بودن و یک‌‌بار مصرف‌بودن سوزن‌ها مطمئن شوید.
استفاده از سوزن (کارتریج) مشترک برای افراد مختلف و حتی استفاده از یک کارتریج برای یک فرد در چند جلسه می‌تواند به علت کندشدن سوزن‌ها و همچنین آلودگی سبب تخریب بافت و عفونت شود و صدمات جبران‌ناپذیری برای سلامت فرد ایجاد کند. در سال‌های اخیر استفاده از کارتریج‌های یک‌بار مصرف برای انجام میکرونیدلینگ مرسوم شده، اما توجه داشته باشید که فقط استفاده از کارتریج یک‌‌بار مصرف، ایمنی و سلامت شما را تضمین نخواهد کرد، زیرا لازمه‌ی انجام یک میکرونیدلینگ ایمن و مطمئن، استفاده از کارتریج استاندارد، استریل و دارای غشای محافظ است تا به‌هیچ‌‌عنوان خون، لنف و مایعات بدن از داخل کارتریج به داخل هندپیس نفوذ نکنند.
برای این کار در کارتریج‌های استاندارد از نوع خاصی واشر ارتجاعی به نام «ممبران» استفاده می‌شود که مانع از ترشح و انتقال مواد درمانی، خون و مایعات لنفی از کارتریج به داخل هندپیس می‌شود. یادتان باشد که در صورت نبودِ غشایِ محافظ در کارتریج و انتقال مایعات به داخل هندپیس احتمال انتقال عفونت و ویروس‌های هپاتیت و ایدز به افراد دیگر به‌شدت بالا خواهد رفت. به همین دلیل درصورتی‌که داخل کارتریج‌ها به‌جای «ممبران پلاستیکی»، فنر فلزی مشاهده کردید باید بدانید که این کارتریج ایزوله نبوده و به‌هیچ‌وجه ایمن نیست.
 

micro3

 
مزایا و معایب میکرونیدلینگ
ازآنجایی‌که روش میکرونیدلینگ یک روش غیرتهاجمی برای رفع ایرادهای پوستی است، به‌جز مواردی چون کهیر، کبودی (هماتوم)، قرمزی، احساس سوزش یا خارش پوست در محل درمان، تیرگی پوست در صورت استفاده نکردن از کرم ضدآفتاب بعد از میکرونیدلینگ، ایجاد حساسیت پوستی در کسانی که به فلز حساسیت دارند و التهاب و ورم خفیف، عارضه جدی دیگری گزارش نشده است، اما میکرونیدلینگ روشی ایمن برای درمان مشکلات پوستی است. ازجمله مزایای این روش درمانی عبارت‌اند از:
1. تولید کلاژن و تحریک جریان خون که سبب جوان‌سازی پوست می‌شود؛
2. بازسازی بافت پوست در مواردی مثل جای سوختگی، زخم، جوش، چین‌وچروک‌های ظریف و ترک‌های پوستی؛
3. درمان مشکلات پوستی انواع طیف‌های رنگ پوست حتی پوست‌های تیره که به روش‌های درمانی مثل لیزر پاسخ نمی‌دهند؛
4. استفاده از میکرونیدلینگ برای درمان مشکلات مناطق حساسی مثل گردن، اطراف چشم‌ها، دهان و… که با روش‌هایی مثل پیلینگ عمیق و لیزرهای گران‌قیمت نمی‌توان آن‌ها را درمان کرد، بسیار مؤثر است.
5. جنس سوزن‌های میکرونیدلینگ «تیتانیوم» است. تیتانیوم ازجمله فلزاتی است که هنگام حرکت اصطحکاکی یا رفت‌وبرگشتی ایجاد حرارت نمی‌کند، داغ نمی‌شود و پوست را نمی‌سوزاند.
6. میکرونیدلینگ برای رفع ایرادات پوستی نواحی کوچک و زاویه‌دار پوست مانند بینی، بالا و پایین چشم، لب بالا و لب پایین انجام می‌شود، ولی لیزر این توانایی را ندارد.
7. هزینه‌ی میکرونیدلینگ بسیار کمتر از روش‌هایی مثل لیزر است و علاوه‌براین آسیب‌های ناشی از حرارت لیزر بر روی پوست را هم ندارد.
چه کسانی نباید میکرونیدلینگ انجام دهند؟
1. افرادی که زخم، بریدگی یا خراشیدگی‌های باز روی پوست‌شان دارند؛
2. کسانی که طی یک سال گذشته، پوست‌شان تحت پرتودرمانی و اشعه‌درمانی قرار گرفته‌؛
3. کسانی که در ناحیه موردنظر، هرگونه عفونت پوستی، عارضه یا تب‌خال دارند؛
4. خانم‌هایی که دوران بارداری و شیردهی را می‌گذرانند؛
5. کسانی که سابقه‌ی بروز کلوئید (در محل عارضه گوشت اضافه بالا می‌آورند) دارند یا زخم‌هایشان خیلی دیر التیام پیدا می‌کند؛
6. افراد مبتلابه عفونت پوستی، بیماری‌های پوستی و هرپس سیمپلکس؛
7. افرادی که در طول سه ماه گذشته، تحت درمان با داروی اکوتان (ایزوترتینوین) بوده‌اند؛
8. بیماران هموفیلی و کسانی که از آسپرین و داروهای ضدانعقاد خون استفاده می‌کنند.
 

micro4

 
منبع: سایت چطور

 

 

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
جهت مشاهده نظرات دیگران اینجا کلیک کنید
copied