قرص آسپرین چیست؟ + عوارض و نحوه مصرف
قرص آسپرین علاوه بر جلوگیری از بروز سکته، حرارت بدن را کاهش می دهد. از آنجا که خاصیت ضد التهابی خوبی دارد می تواند درمان مناسبی برای التهابات پوستی مانند جوش باشد...
قرص آسپرین علاوه بر جلوگیری از بروز سکته، حرارت بدن را کاهش می دهد. از آنجا که خاصیت ضد التهابی خوبی دارد می تواند درمان مناسبی برای التهابات پوستی مانند جوش باشد. سالیسیلیک اسید موجود در قرص آسپرین می‌تواند لایه های مرده پوست سر را از بین برده و شوره سر را درمان کند. یکی از باوری های غلطی که در این باره وجود دارد این است که برخی گمان می کنند مصرف روزانه قرص آسپرین برای افراد سالم مشکلی ندارد و سبب طول عمر آن ها می شود که کاملا غلط است و مصرف این قرص همراه با مکمل های دارویی و گیاهی، می تواند سبب کاهش قدرت چسبندگی پلاکت ها شده و خونریزی داخلی را با خود به همراه داشته باشد. در ادامه این مقاله به اطلاعات دارویی قرص آسپرین ، دوز و بهترین زمان مصرف آن می پردازیم.
اطلاعات دارویی آسپرین :
آسپیرین (استیل سالسیلیک اسید) یک سالیسیلات است که برای درمان درد و کاهش تب و التهاب استفاده می شود .
آسپیرین گاهی برای درمان و یا پیشگیری از حملات قلبی، سکته مغزی، و درد قفسه سینه (آنژین) استفاده می شود.
آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه می باشد.
این دارو یک مسکن غیرمخدر برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد و دردهای هنگام عادت ماهانه است. آسپیرین تب را پایین می آورد و التهاب روماتیسمی را کاهش می دهد. آسپرین برای بیماری های قلبی عروقی باید تحت نظارت پزشک استفاده شود.
مصرف برحسب اندیکاسیون:
– درد های خفیف تا متوسط مانند سردرد، دیس‌منوره (قاعدگی دردناک)، میالژی(درد عضلانی)، دندان درد، درد بعد ار عمل، تب، التهابات
– آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، بیماری استیل
– انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین ناپایدار
– بیماری عروق کرونر بدون علامت، آنژین پایدار مزمن، درمان نگهدارنده به دنبال انفارکتوس حاد یا آنژین ناپایدار
– حملات گذرای ایسکمیک (TIA)
– سندرم کاوازاکی
مصارف جانبی:
پیشگیری از سرطان کولورکتال – همراهی با کلشی سین در جلوگیری از حمله حاد سندرم بهجت – درمام زخم‌های مزمن وریدی پا – درمان اریترومیالژی در پلی سیتمی ورا
دوز آسپرین
قرص روکشدار: ۸۰ میلی گرم و ۳۲۵ میلی گرم
قرص جویدنی: ۱۰۰ میلی گرم
قرص جوشان: ۳۲۵ میلی گرم، ۴۰۰/۲۴۰ میلی گرم
قرص همراه با کدئین: آسپرین ۵۰۰ میلی گرم + کدئین ۱۰ میلی گرم
قرص با پوشش میکرو: ۱۰۰ میلی گرم و ۵۰۰ میلی گرم
شیاف: ۳۲۵ میلی گرم
بهترین زمان مصرف آسپرین
* برای جلوگیری از اثرات مضر آسپیرین بر روی معده، این دارو را با غذا، شیر، داروهای ضداسید، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرص های پوشش دار یا شیاف صدق نمی کند).
* برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید.
* به جز در مورد قرص های پوشش دار و قرص های طولانی اثر آسپیرین، سایر اشکال آن را می توان برای سهولت بلع خرد کرد، یا در یک مایع حل نمود.
* به منظور استعمال راحت تر شیاف آسپیرین، آن را برای ۳۰ دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید.
* اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی تان بازگردید و مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
آرتریت:
بزرگسالان: مقدار g/day 4/2- 6/3 در مقادیر منقسم مصرف می‌شود.
دوز دارو را می توان هر هفته به میزانg ۲/۱ افزایش داد. دوز نگهدارنده بین g 6/3- 4/5 روزانه می‌باشد.
کودکان با وزن بیشتر از ۲۵ کیلوگرم: ۴/۲ تا ۶/۳ گرم روزانه در مقادیر منقسم.
کودکان با وزن کمتر از ۲۵ کیلوگرم: mg/kg60-110 روزانه در مقادیر منقسم، در فواصل هفتگی می توان دوز دارو را روزانه تا mg/kg ۱۰ افزایش داد.
دوز نگهدارنده بین mg/kg 80-100روزانه حداکثر تا mg/kg 130روزانه، می‌باشد.
دردی خفیف یا تب:
بزرگسالان: mg ۶۵۰ تا g ۳/۱از قرص آهسته رهش هر ۸ ساعت، حداکثر تا ۹/۳ گرم روزانه یاmg ۳۲۵-۶۵۰ از راه خوراکی یا رکتال هر ۶-۴ ساعت حداکثر تا g 4روزانه.
کودکان بالای ۱۱ سال: mg/kg 10-15 در هر دوز هر ۶-۴ ساعت حداکثر تا دوز g 4روزانه.
در کودکان ۱۱-۲ سال: mg/kg 65 خوراکی یا از راه رکتال در دوزهای منقسم هر ۶-۴ ساعت در صورت لزوم، حداکثر تا g/m2 ۵/۲٫
حملات گذرای ایسکمیک و اختلالات ترومبوآمبولیک:
۵۰ تا ۳۲۵ میلی گرم روزانه ( دوز پروفیلاکسی در آقایان ) و ۱۶۰ تا ۳۲۵ میلی گرم ( دوز درمانی ) روزانه بلافاصله یا در فاصله ۴۸ ساعت بعد از حمله (stroke).
کاهش خطر حملات قلبی در بیماران دارای سابقه انفارکتوس میوکارد یا آنژین صدری ناپایدار.
پروفیلاکسی اولیه: ۳۲۵- ۷۵ میلی گرم روزانه
پروفیلاکسی ثانویه: ۳۲۵-۷۵ میلی گرم روزانه
دوز درمانی: ۳۲۵-۱۶۰ میلی گرم روزانه.
تب روماتیسمی:
بزرگسالان، ۸-۵ گرم روزانه به صورت منقسم هر ۶-۴ ساعت برای ۲-۱ هفته مصرف می‌شود.
سپس دوز به mg/kg60-70 روزانه کاهش یافته و برای مدت ۶-۱ هفته ادامه یابد و بعد در عرض ۲-۱ هفته به تدریج قطع شود.
کودکان: mg/kg 100روزانه برای ۲ هفته سپس mg/kg ۷۵روزانه برای ۶-۴ هفته.
پریکاردیت متعاقب انفارکتوس قلبی حاد:
بزرگسالان: ۳۲۵- ۱۶۰ میلی گرم روزانه.
جلوگیری از بسته شدن عروق کرونر بعد از انجام آنژیوپلاستی.
بزرگسالان: ۳۲۵ میلی گرم هر ۶ ساعت بعد از جراحی سپس روزانه mg 325 برای حداقل یکسال.
بعد از گذاشتن استنت: ۳۲۵- ۱۶۰ میلی گرم ۲ ساعت قبل از گذاشتن استنت و سپس مادام العمر ادامه یابد.
درمان سندرم کاوازاکی (Kawasaki) ( گروه لنفاوی – مخاطی – پوستی )
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/kg 80- 100در چهار دوز منقسم به همراه ایمونوگلوبولین وریدی مصرف می‌شود.
بعد از فروکش کردن تب، مقدار مصرف باید به mg/kg/day 3-5 کاهش یابد.
دوره درمان معمولاً ۸-۶ هفته است. در صورت درگیری عروق کرونر باید مادام العمر ادامه یابد.
منبع : نابریکا
