واکسیناسیون تحمل گرانی

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

فرزین پورمحبی

مردم فقط موقع مریضی، تب نمی‌کنند؛ بعضی وقتها از تب می‌سوزند و مرضی هم ندارند. مثلا گرانی تبش آنقدر تند است که آدم را بسوزاند و آبی هم نریزد به آنجایی که سوخته!

پزشکان شان پیشگیری را بر درمان اجل می دانند و اصولا پاستور در همین راستا بود که آستین هایش را برای واکسیناسیون بالا زد.

مسئولین هم به نوعی پزشکان معنوی جامعه محسوب می شوند و هدفشان بهبود حال و اوضاع مردم است. به عبارتی می توان گفت رابطه آنها با جماعت مثل ارتباط پزشکان است با ملت، فقط با آنها محرم نیستند! بهتر!

خب؛ وقتی دو چیز، تا این حد شبیه هم می شوند، یک کرمی در وجود آدم وول می خورد تا بفهمد کجایشان شبیه هم نیست! ما هم مسئله را بیشتر می شکافیم تا موضوع بازتر شود.

ببینید پزشکان میکروب ضعیف شده بیماری را به آدم تزریق می کنند تا بدن یواش یواش به آن عادت کند و با اصل بیماری کنار بیاید. از طرفی هم مسئولین دلسوز، پا جای پاستور گذاشته اند و با خوردن کلی دود چراغ، بالاخره توانستند «واکسن تحمل گرانی» را از تو آستینشان دربیاورند و بزنند به زخم زندگی مردم (حالا فهمیدید چرا اسم محله‌شان را پاستور گذاشته اند!؟) بگذارید مثالی بزنیم:

قبل از کشف «واکسن تحمل گرانی»، مسئولین خدمتگزار مجبور بودند هر سال 20 درصد قیمت بنزین را گران کنند. انگار که مردم بوقند! اما با پیشرفت فناوری و کشف و اجرای این نوع از واکسیناسیون، در این دور و زمانه آستانه تحمل گرانی مردم به قدری بالا رفته است که اگر درد، دمار از روزگارشان هم دربیاورد باز احساسش نمی کنند! خب، بعضی وقتها فقر را باید ریشه کن کرد و بعضی وقتها هم فقیر را! بگذریم....

در این روش؛ بنزین تک نرخی، به جای گران شدن «دو نرخی» می شود! یک نرخش همان نرخ بنزینی می شود که در زمان «تک نرخی» آن بوده؛ منتها با سهمیه بندی. اما نرخ دوم، کمی گرانتر می شود ، منتها بدون سهمیه بندی (میکروب ضعیف شده بیماری). در ادامه بنزین «دو نرخی» «تک نرخی» شده و به جایش سهمیه بندی به کلی حذف می شود. بعد هم، نرخ بنزین «تک نرخی» به اندازه نرخ بنزینی می شود که در زمان «دو نرخی» بودن آن، گرانتر بوده! بر همین منوال، بنزین دوباره «دو نرخی» می شود و نرخ اول آن به اندازه زمانی می ماند که بنزین «تک نرخی» بوده، منتها با سهمیه بندی. نرخ دومش هم کمی گرانتر می شود، منتها با سهمیه آزاد و... با همین فرمان خودتان بروید تا آخر؛ فقط بین خطوط برانید.

در مورد یارانه هم داستان همین است. جنسها گران نمی شوند فقط سوبسیدشان برداشته می شود و به جایش یارانه‌شان به حساب مردم ریخته می شود. بعد یارانه مردم قطع می شود اما سوبسید اجناس سر جایش برنمی‌گردد. اینطوری ممکن است که خیلی چیزها گران شود اما قابل تحمل‌تر هستند و تحمل مصیبت هم مهم‌تر از خود مصیبت است.

انتهای پیام