از لگد علی کریمی به ساک پزشکی تا پروسه دعواها | پشیمانی بد علی کریمی

به گزارش شمانیوز: محمدعلی کریمی پاشاکی که با نام علی کریمی شناخته‌شده، بازیکن فوتبال بازنشسته ایرانی است. علی کریمی در دوران فوتبال حرفه‌ای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ‌های ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد. علی کریمی اصالتا هفشجانی است و یکی از محبوب ترین بازیکنان تیم ملی و پرسپولیس است. علی کریمی درباره خاطره تعویضش در جام جهانی 2006 می گوید: این اتفاق یکی از نقاط تاریک دوران فوتبالم است؛ بازهم از مردم عذرخواهی می‌کنم. در ادامه به فیلم این رویداد توجه شما را جب می کنیم: 

علی کریمی درباره خاطره لگد زدن زیر ساک پزشکی گفت: این اتفاق یکی از نقاط تاریک دوران فوتبالم است؛ بازهم از مردم عذرخواهی می‌کنم. اگر برانکو پس از تعویض با من دست می‌داد می‌توانست آرامم کند ولی حتی نگاه هم نکرد. 

شاید مهمترین دلیلی که برانکو در پایان جام جهانی ۲۰۰۶ برای ایران از تیم ملی کنار رفت نداشتن نظم و دیسیپلین کافی در آن دوران بود، دورانی که باند و باند بازی در تیم ملی ایران به اوج خودش رسیده بود و «برخی به چشم هم نگاه می‌کردند و به هم پاس نمی دادند».

در آن دوران تیم سه بخش شده بود و شاید بهترین تیم تاریخ ایران به دلیل همین سه تکه شدن در گروه‌های سه گانه بود که توفیق بزرگی به دست نیاورد و صرفاً حضور در جام جهانی را تجربه کرد.

با این حال برخی لگد علی کریمی به ساک پزشکی بعد از تعویض را آخرین ضربه به برانکویی می‌دانند که پیش از این کتک کاری بداوی و رحمان رضایی را وسط زمین در مقابل میلیونها بیننده تجربه کرده بود!

پشیمانی علی کریمی از لگد به ساک پزشکی

علی کریمی البته بعدها در مورد این دو موضوع در جام جهانی ۲۰۰۶ گفت: «بعد از تعویض برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی به سمتم نیامد و بی‌تفاوت بود. شاید اگر می‌آمد، با من دست می‌داد و خسته نباشید می‌گفت آن اتفاق رخ نمی‌داد. همه این مسائل دست به دست هم داد تا به ساک ورزشی لگد بزنم. اتفاقاً با همان پایی که مصدوم بود به ساک ورزشی لگد زدم، چون فکر می‌کردم ساک سبکی است اما خیلی سنگین بود. پایم هم درد شدیدی گرفت اما به روی خودم نیاوردم!

علی کریمی در مورد دسته بندی در جام ۲۰۰۶ هم گفت: به نظرم دو دستگی در تیم وجود نداشت، چون اگر تیم شکست بخورد برای همه بازیکنان بد می‌شوند. فوتبال اینگونه نیست که بگویید در چشم من نگاه می‌کردند و پاس نمی‌دادند. بازیکن باید در یک لحظه تصمیم بگیرد و در چند گزینه‌ای که برای پاس دادن دارد یکی را انتخاب کند. نباید فرد چنین فکری کند که با او پاس نمی‌دهند.»

با وجود این حرف‌ها اما آن لگد و آن باند بازی‌ها در نهایت برانکو را از فوتبال ایران جدا کرد و فوتبال ایران به سمت مبارزه با بازیکن سالاری رفت. در واقع آن روزها برانکو نه به دلیل گرانی، نه به دلیل ضعف فنی (برانکو در بخش فنی یکی از مربیان خوبی است که تاکنون به ایران آمده) بلکه به دلیل بی انضباطی در تیمش بود که ایران خواستار تمدید قراردادش نشد و لگد کریمی لگد آخر بود به نظم برانکو و مدیریت او.

بیوگرافی علی کریمی

تاریخ تولد: ۸ نوامبر ۱۹۷۸ (سن ۴۳ سال)، کرج

قد: ۱٫۷۹ متر

همسر: سحر داوری

فرزند: هاوش کریمی، هیما کریمی، هیرسا کریمی

شماره پیراهن: 8 (باشگاه فوتبال پرسپولیس / هافبک)، 8 (باشگاه فوتبال تراکتور / هافبک)

مادر: حوریه آب‌بند پاشاکی، ولی‌الله کریمی

خواهر و برادر: فرشید کریمی، فرهاد کریمی، میلاد کریمی

فعالیت ورزشی علی کریمی

 از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر این تیم مشترکاً با جواد نکونام به‌شمار می‌رود.

علی کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شناخته شد.[۲] کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و هم‌زمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.

وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.

کریمی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.

در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.

پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندس‌لیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.