رئیس جمهور بابا می شود | رئیس جمهور به زودی دختر دار می شود

ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین (زادهٔ ۷ اکتبر ۱۹۵۲) رئیس جمهور و سیاستمدار روسی و افسر اطلاعاتی سابق است که اکنون رئیس‌جمهور روسیه است. پوتین رئیس جمهور روسیه  از ۲۰۱۲ میلادی در این سمت در حال خدمت است و پیش از آن نیز از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ میلادی نیز این سمت را بر عهده داشت.همچنین  پوتین رئیس جمهور روسیه  از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ میلادی و مجددا از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ نیز نخست‌وزیر بود. پوتین پس از الکساندر لوکاشنکو، دومین رئیس‌جمهور اروپایی است که طولانی‌ترین مدت دورهٔ ریاست جمهوری را بر عهده داشته‌است.

ولادیمیر پوتین با وجود گلایه از این بابت که به اندازه کافی فرزند دارد از معشوقه سابق ژیمناستیک کار خود صاحب یک دختر خواهد شد که جنسیت آن نیز به تازگی مشخص شده است.

پوتین قبلاً دو فرزند از آلینا کاباوا، ژیمناستیک کار ریتمیک سابق المپیک دارد که ۳۰ سال از او جوان‌تر است.

این خبر از کانال تلگرامی جنرال اس وی آر منتشر شد که گفته می‌شود توسط نزدیکان به کرملین اداره می‌شود.

پوتین در لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) به‌دنیا آمد و حقوق را در دانشگاه دولتی سن پترزبورگ مطالعه کرد و در ۱۹۷۵ میلادی فارغ‌التحصیل شد. پوتین به عنوان افسر اطلاعاتی خارجی KGB به مدت ۱۶ سال کار کرد و پیش از استعفایش در ۱۹۹۱ میلادی جهت آغاز یک حرفه سیاسی در سن پترزبورگ، به درجه سرهنگ دومی رسید. سپس در ۱۹۹۶ میلادی به مسکو نقل مکان کرد تا به کابینه رئیس‌جمهور بوریس یلتسین بپیوندد. او مدت کوتاهی را به عنوان هدایتگر سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) و وزیر شورای امنیتی، قبل از انتخاب شدن به عنوان وزیر در اوت ۱۹۹۹ میلادی خدمت کرد. پس از استعفای یلتسین، کمتر از چهار ماه پس از انتخاب بی‌درنگش برای اولین دوره ریاست جمهوری، پوتین رئیس‌جمهور کنشگر شده و مجدداً در ۲۰۰۴ میلادی نیز رئیس‌جمهور شد. از آنجا که در آن زمان از نظر قانون اساسی دوره ریاست جمهوری اش به دو دوره پیاپی محدود شده بود، پوتین مجدداً از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ میلادی تحت زعامت دمیتری مدودف به عنوان نخست‌وزیر خدمت کرد و در یک انتخابات در سال ۲۰۱۲ میلادی به ریاست جمهوری بازگشت، انتخاباتی که به دلیل اعتراضات و ادعاهایی مبنی بر تقلب خدشه دار گشت. او مجدداً در ۲۰۱۸ میلادی انتخاب شد. در آوریل ۲۰۲۱، پس از یک رفراندوم، اصلاحیه قانون اساسی را تبدیل به قانون کرد، اصلاحیه‌ای که به او امکان داد دو مرتبه دیگر انتخاب شود و پتانسیل ریاست جمهوری‌اش را تا سال ۲۰۳۶ میلادی نیز گسترش دهد.

طی اولین دوران تصدی‌اش بر مقام ریاست جمهوری، اقتصاد روسیه به مدت هشت سال پیاپی رشد کرد، به طوری که GDP اندازه‌گیری شده بر حسب قدرت خرید ۷۲٪ افزایش یافت، درامدهای حقیقی با ضریب ۲٫۵ رشد کرده و دستمزدها نیز بیش از سه برابر شدند؛ بیکاری و فقر به کمتر از نصف رسیدند و رضایت خود-ارزیابی شدهٔ روس‌ها از زندگی خود به میزان قابل توجهی افزایش یافت. این رشد نتیجه این موارد بود: افزایش پنج برابری در قیمت نفت و گاز که عمده صادرات روسیه را تشکیل می‌دهد، بازیابی از رکود پسا-کمونیستی و بحران‌های مالی، افزایش سرمایه‌گذاری خارجی و سیاست‌های محتاطانه اقتصادی و مالی. همچنین پوتین باعث پیروزی روسیه در جنگ دوم چچن شد. تحت نخست‌وزیری مدودف، اصلاحات نظامی و سیاسی بزرگ-مقیاس و همچنین پیروزی روسیه در جنگ روسیه و گرجستان را هدایت نمود. طی سومین دوره ریاست جمهوری‌اش، سقوط قیمت نفت همراه با تحریم‌های اعمال شده از آغاز ۲۰۱۴ میلادی، پس از دخالت نظامی روسیه در اوکراین و الحاق کریمه، منجر به کاهش GDP به ۳٫۷٪ تا ۲۰۱۵ میلادی گشت، گرچه که اقتصاد روسیه در ۲۰۱۶ میلادی رشد ۰٫۳ درصدی را در GDP تجربه نمود. سایر توسعه‌ها تحت زعامت پوتین شامل این مواردند: ساخت خط لوله، ترمیم سامانه ناوبری ماهواره‌ای گلوناس و ایجاد زیرساخت‌های رویدادهای بین‌المللی چون المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸. در فوریه ۲۰۲۲، پوتین دستور حمله تمام-عیاری را بر اوکراین داد.

تحت رهبری پوتین، روسیه به سمت اقتدارگرایی رفته‌است. متخصصان در حالت کلی روسیه را یک دموکراسی در نظر نمی‌گیرند و زندانی و سرکوب مخالفان سیاسی، ارعاب و سرکوب مطبوعات آزاد و فقدان انتخابات آزاد و منصفانه را از دلایل آن بر می‌شمرند.[پ] روسیه در رابطه با این موارد نمره ضعیفی را کسب کرده‌است: شاخص ادراک فساد متعلق به شفافیت بین‌الملل، شاخص مردم‌سالاری متعلق به واحد اطلاعات اکونومیست و شاخص آزادی در جهان متعلق به خانه آزادی.

اوایل زندگی

ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین در ۷ اکتبر ۱۹۵۲ میلادی در لنینگراد، SFSR روسی، اتحاد شوروی (سن پترزبورگ کنونی)، به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند از سه فرزند ولادیمیر اسپیریدونوویچ پوتین (۱۹۱۱–۱۹۹۹) و ماریا ایوانوونا پوتین (نام تولد: شلمونووا؛ ۱۹۱۱–۱۹۹۸) است. اسپیریدون پوتین، پدربزرگ ولادیمیر پوتین آشپز شخصی ولادیمیر لنین و ژوزف استالین بود. تولد پوتین قبل از مرگ دو برادر او به نام‌های ویکتور و آلبرت بود که اواسط دهه ۱۹۳۰ میلادی متولد شده بودند. آلبرت در طفولیت و ویکتور نیز بر اثر دیفتری طی محاصره لنینگراد توسط قوای آلمان نازی در جنگ جهانی دوم فوت کرد.

مادر پوتین کارگر کارخانه و پدرش در نیروی دریایی شوروی خدمت وظیفه عمومی کرد. پدرش اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی طی وظیفه عمومی خود، در دسته زیردریایی خدمت کرد. اوایل جنگ جهانی دوم، پدر او در گردان تخریب NKVD خدمت کرد. بعدها به ارتش عادی منتقل شد و در ۱۹۴۲ میلادی به شدت زخمی شد. مادربزرگ مادری پوتین توسط اشغالگران آلمانی در منطقه تور طی ۱۹۴۱ میلادی کشته شده و دایی‌های او طی جنگ جهانی دوم در جبههٔ شرقی ناپدید شدند.

در ۱ سپتامبر ۱۹۶۰ میلادی، پوتین شروع به تحصیل در مدرسه شماله ۱۹۳ در «باسکوف لین» نزدیک خانه‌اش کرد. او یکی از معدود دانش آموزان کلاس تقریباً ۴۵ نفره بود که هنوز عضو سازمان جوانان پیشتاز نشده بود. در سن ۱۲ سالگی شروع به تمرین سامبو و جودو کرد. او در اوقات فراغت از مطالعه مارکس، انگلس و لنین لذت می‌برد. پوتین آلمانی را در دبیرستان شماله ۲۸۱ سن پترزبورگ مطالعه کرده و به زبان آلمانی تکلم می‌کند.

پوتین حقوق را طی سال ۱۹۷۰ میلادی در دانشگاه دولتی لنینگراد که به نام آندری ژدانف نامگذاری شده بود (اکنون به نام دانشگاه دولتی سن پترزبورگ) مطالعه کرد و در ۱۹۷۵ میلادی از آنجا فارغ‌التحصیل گشت. تز او در مورد «اصل تجاری دول کامل الوداد در حقوق بین‌الملل» بود.[۲۹] همزمان با تحصیل در آنجا، او ملزم به پیوستن در حزب کمونیست اتحاد شوروی شد و در آنجا تا زمان از بین رفتن آن حزب (در اوت ۱۹۹۱ میلادی غیرقانونی اعلام شد) به عنوان یک عضو باقی ماند.[۳۰] پوتین با آناتولی سابچاک، استادیاری که قانون تجارت تدریس می‌کردو بعدها مؤلف مشترک قانون اساسی روسیه و توطئه‌های فسادی که به هدف خرابکاری در فرانسه صورت می‌پذیرفت شد. پوتین بر حرفه سابچاک در سن پترزبورگ و سابچاک نیز به‌طور متقابل بر حرفه پوتین در مسکو اثرگذار بود.[۳۱]

در KGB، حدود ۱۹۸۰ میلادی

در ۱۹۷۵ میلادی، پوتین به KGB پیوست و در ۴۰۱مین مدرسه KGB در اوختای لنینگراد آموزش دید.[۱۵][۳۲] او پس از تعلیم دیدن در آن مدرسه، قبل از این که به اولین اداره ارشد منتقل شود، در دومین اداره ارشد (ضداطلاعاتی) کار کرد، جایی که خارجیان و مقامات کنسولی را در لنینگراد رصد می‌نمود.[۱۵][۳۳][۳۴] در سپتامبر ۱۹۸۴ میلادی، پوتین به مسکو فرستاده شد تا در مؤسسه پرچم قرمز یوری آندروپوف آموزش ببینید.[۳۵][۳۶][۳۷] او از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ میلادی در درسدن، آلمان شرقی،[۳۸] با یک هویت پوششی به عنوان مترجم خدمت کرد.[۳۹] این دوره از حرفه او غالباً غیرشفاف است.

ماشا گسن، یکی از روسی-آمریکاییانی که زندگی‌نامه‌ای را برای پوتین تألیف کرده، اعلام نموده‌است که: «پوتین و همکارانش غالباً به جمع‌آوری بریده‌های جراید تقلیل یافته‌اند، لذا به انباشت انبوهی از اطلاعات بی‌مصرف حاصل از KGB کمک می‌کنند».[۳۹] همچنین اهمیت کار پوتین توسط جاسوس ارشد سابق اشتازی، مارکوس ولف و همکار سابق پوتین در KGB به نام ولادیمیر اوسولتسِف کم‌اهمیت پنداشته شده‌است. به گفته کاترین بلتون روزنامه‌نگار، این کم‌اهمیت نشان دادن در حقیقت پوششی برای درگیری پوتین در هماهنگی‌های KGB و پشتیبانی از فراکسیون ارتش سرخ تروریستی بوده‌است، فراکسیونی که اعضایش اغلب با پشتیبانی اشتازی در آلمان شرقی پنهان شده بودند و درسدن به عنوان شهرکی «حاشیه‌ای» با حضور کمرنگی از خدمات امنیتی غربی در نظر گرفته می‌شد.[۴۰]

به گفته منبعی بی‌نام که عضو سابقی از RAF بود، در یکی از جلسات درسدن، شبه‌نظامیان فهرستی از اسلحه‌هایی را به پوتین ارائه نمودند که بعدها به RAF در آلمان غربی تحویل داده شد. کلاوس زوکولد، که مدعی‌اند توسط پوتین به کار گرفته شد، گفت مورد اخیر نیز یک نئو-نازی به نام «رینر سونتاگ» را به کار بسته و همچنین تلاش نمود تا مؤلف مطالعاتی بر روی سموم را نیز مورد استفاده قرار دهدهمچنین پوتین طبق گزارش‌ها، با آلمانی‌ها ملاقات نمود تا در زمینه امور ارتباطات بی‌سیم همراه با یک مفسر به کار گرفته شود. او به دلیل سفر مهندسان آلمانی که توسط خودش به کار گرفته شده بودند، درگیر فناوری‌های ارتباطی بیسیم در آسیای جنوب-شرقی بود. این مهندسان به آسیای جنوب-شرقی و غرب سفر می‌کردند.

براساس زندگی‌نامه رسمی پوتین، طی سقوط دیوار برلین که در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ شروع شد، او پرونده‌های مرکز فرهنگی شوروی (خانه دوستی) و ویلای KGB در درسدن را برای مقامات رسمی که خواستار آلمان متحد بودند ذخیره کرد تا معترضینی همچون عوامل KGB و اشتازی را از بدست آوردن و نابودیشان بازدارد. سپس اعتقاد بر این است تکه تنها پرونده‌های KGB را طی چند ساعت سوزاند، اما آرشیوهای مرکز فرهنگی شوروی را برای مقامات آلمانی نگه داشت. هیچ چیز در مورد ملاک‌های انتخاب پرونده‌هایی که باید سوزانده می‌شدند گفته نشده؛ مثلاً در رابطه با پرونده‌های اشتازی یا در مورد پرونده‌های سایر آژانس‌های جمهوری دموکراتیک آلمان یا USSR. او توضیح داد که بسیاری از اسناد صرفاً به این دلیل برای آلمان باقی گذاشته شدند که دیگر کوره منفجر شد. اما بسیاری از اسناد ویلای KGB به مسکو ارسال گشت.

پس از فروپاشی دولت کمونیستی آلمان شرقی، پوتین در نظر داشت تا از فعالیت در خدمات KGB استعفاء دهد، چرا که ظن‌هایی حول وفاداری او طی اعتراضات در درسدن و پیش‌تر پدیدار گشته بود، گرچه که KGB و ارتش سرخ شوروی هنوز هم در آلمان شرقی عملیات می‌کرد و اوایل ۱۹۹۰ به عنوان عضوی از «ذخیره فعال» به لنینگراد بازگشت، جاییکه به مدت سه ماه با بخش امور بین‌المللِ دانشگاه دولتی سن پترزبورگ کار کرد و به نایب-رئیس آنجا، «یوری مولچانوف»، در حالی که بر روی تز دکترایش کار می‌کرد گزارش می‌نمود.

در آنجا، او به دنبال جذب نیروهای جدیدی برای KGB بود و دانشجویان را زیر نظر داشته و دوستی‌اش را با استاد اسبق، آناتولی سابچاک تجدید نمود، کسی که به مدت کوتاهی پس از آن شهردار لنینگراد شد. پوتین مدعی است که با رتبه سرهنگ دومی در ۲۰ اوت ۱۹۹۱ میلادی انصراف داد،یعنی در روز دوم از تلاش جهت کودتا در شوروی در مقابل رئیس‌جمهور شوروی، میخائیل گورباچف. پوتین گفت: «به محض شروع کودتا، من فوراً تصمیم گرفتم که کدام سمتم»، گرچه که او نیز خاطرنشان کرد که این انتخاب سخت بود، چرا که بهترین بخش زندگیش اش را با «ارگان‌ها» سپری نموده بود.