هرآنچه که باید درمورد سندروم سیندرلا بدانید | راهکار درمان و پیشگیری از سندروم سیندرلا

سندروم سیندرلا چیست؟

وقتی «کولت داولینگ» (Colette Dowling) در کتاب «ترس پنهان زن‌ها از استقلال» برای اولین بار از عقده سیندرلا نام برد، منظورش اتکای بیش از اندازه زنان در زمینه‌های مختلف مالی، عاطفی و رفتاری به مردان بود. او اشاره می‌کند که ترس ناخودآگاهانه زنان از استقلال و خودکفایی همواره آن‌ها را در سایه حمایت افراطی مردان نگه داشته است. آنچه زن امروز را دچار تعارضات بسیار کرده حفظ مرزهای وابستگی  و استقلال است که سندروم سیندرلا در به وجود آمدن آن دخیل بوده است.

سندروم سیندرلا از کجا می‌آید؟

خیلی‌ها بر این باور هستند که شکل‌گیری سندروم سیندرلا به دوره‌ی کودکی برمی‌گردد. در دوران کودکی تقریباً همیشه برای انجام کارهای‌تان به دیگران وابسته‌اید و آنها هم شما را در این زمینه تقویت می‌کنند.

زمانی که دختربچه‌ها شروع به راه رفتن می‌کنند، خیلی از والدین خوشحال می‌شوند، اما به زودی این خوشحالی جایش را به ترس و نگرانی می‌دهد.

اغلب، پسر بچه‌ها بیرون می‌روند و کاوش می‌کنند، و به این خاطر مورد تحسین و ستایش دیگران قرار می‌گیرند. چون جامعه فکر می‌کند دختران از پسران آسیب‌پذیرتر و شکننده‌تر هستند، بسیاری از دختران کمتر به کارهای فیزیکی یا اکتشافی تشویق می‌شوند.

آثار سندرم سیندرلا به چه شکل ظاهر می‌شود؟

این دسته از زنان از کودکی مسئولیت پذیر نیستند و عزت نفس ندارند؛ آنها خود را به دیگران متکی می‌دانند و همیشه نیاز دارند تا فردی از او حمایت کند. این عدم استقلال باعث می‌شود که خود را در تصمیم گیری ناتوان ببینند. افراد مبتلا به عقده سیندرلا، خوشبختی را در یافتن مرد رویاهایشان می‌بینند و خود را با ازدواج محدود می‌کنند. در صورتی که بهتر است بدانید؛ بعد ازدواج زندگی دیگر شور و هیجان نخواهد داشت و همه چیز بی‌معنا می‌شود. پس مهمترین مسئله مراقبت از شیوه تربیتی درست است که باید در نظر گرفته شود.

درمان سندروم سیندرلا

بهترین پیشگیری در ابتلا به سندرم سیندرلا ، تربیت صحیح فرزندان است. تربیتی که باید به دختران از همان کودکی بیاموزد؛ که زن‌ها موجودات چند وجهی هستند و توانایی انجام هر کاری را برای رسیدن به خوشبختی خواهند داشت و به کمک و نظر کسی نیازی ندارند. باید به آنها بیاموزید که استقلال در زندگی بسیار ارزشمند است و اگر زمانی فرصت مستقل شدن به وجود آمد، باید از آن بهره‌مند شد. ازهمان کودکی دختران خود را تشویق کنید که مسئولیت پذیر باشند و برای حل مشکلات بدون وابستگی، خودشان تلاش کنند. معنای خوشبختی در هر فرد متفاوت است؛ لزوما برای همه افراد شاهزاده سوار بر اسب سفید نخواهد بود.

پیشگیری از سندرم‌ سیندرلا

راهکارها و آموزش‌های رشد شناختی زیادی برای کودکان وجود دارد تا آنها بتوانند به استقلال فکری برسند و درگیر سندرم‌ سیندرلا و دیگر مسائل نشوند. برخی از راهکارهایی که می‌تواند وجود داشته باشد به شکل زیر است:

• رشد شناختی را یعنی تشخیص خوب از بد را به مرور به کودک بیاموزیم.
• به دختربچه‌هایمان استقلال فکری را یاد بدهیم که در این زمینه، یعنی به کودک القا نکنیم باید منتظر خوشبختی از جانب فرد دیگری باشد.
• به مرور و طی سال‌ها به دخترمان بیاموزیم که او خودش مسئول زندگی خودش است.
• در زمان مشخص به دخترمان بگوییم که ازدواج فقط یک مرحله از زندگی مثل مدرسه رفتن است و بعد از آن باز هم ما به همراه یک شریک مناسب، مسئولیت ادارهٔ یک زندگی خوب را بر عهده داریم.
• به او هدف داشتن را یاد بدهیم.
• برای زندگی و هدف‌های کودکمان برنامه داشته باشیم.
• به او یاد بدهیم خودش هم برنامه‌هایی داشته باشد.
• غیرمستقیم یادش بدهیم که دختر بودن به معنای انتظار کشیدن برای یک مرد نیست.
• کودکمان را کمتر با نام‌هایی مثل «پرنسس من» صدا بزنیم و در عوض عنوان‌هایی مثل ورزشکار و شجاع به او بدهیم.
• به کودکانمان شاد بودن و خندیدن را یاد بدهیم.
• یادشان بدهیم که به حرف‌هایی مثل «هر وقت شوهر کردی...» اهمیتی ندهند، چون دارای ارزشی متفاوت نیستند.
• به دخترمان کمک کنیم تا در سن مناسب، آمادگی ورود به یک زندگی مشترک را به دست بیاورد.
• آموزش به پسرانمان را نیز از یاد نبریم و به آنها هم یاد بدهیم که تمام افراد، چه زن و چه مرد، شخصیت‌های باارزشی دارند.
• به مرور به پسربچه‌ها یاد بدهیم که دخترها نیز مانند خودشان و دیگر افراد زندگی می‌کنند.
• از گفتن جملهٔ «مثل دخترها!» با بار منفی به پسربچه‌هایمان خودداری کنیم.
• به کودک بیاموزیم تمام افراد می‌توانند مسئولیت‌پذیر باشند.
• در سپردن مسئولیت به دخترانمان پذیرش و استقبال بیشتری نشان دهیم.