کدخبر: 962501

طرح جامع فولاد کشور؛راهگشای زنجیره فولاد

امیرحسین نادری ؛مدیرعامل شرکت ملی فولاد ایران

هفته گذشته کلیات نسخه جدید طرح جامع فولاد و پیشنهاد ارائه مشوق برای سرمایه گذاری در زنجیره فولادتصویب شد واین مصوبه عاملی شد تا بالاخره پس از سال هاکش وقوس فراوان ؛فولادکشورصاحب یک سند چشم انداز وبرنامه ایی بعنوان "نقشه راه" شود.

 اهمیت این مصوبه دراین بود کلیات نسخه جدید و به روز شده طرح جامع فولاد؛ با حضور دکتراسماعیلی معاون امور معادن و صنایع معدنی؛ دکترزرندی معاون طرح و برنامه وزارت صمت  ودکترغریب پوررئیس هیئت عامل ایمیدرومصوب گردید وبراجرایی شدن آن صحه گذاشتند ومقرر شد که ازسوی تمامی ذینفعان خصوصی ودولتی به اجرا درآید.

 

آنچه که مسلم است صنعت فولاد دراین سال ها بخاطر نداشتن یک برنامه مدون وجامع دچاریک سردرگمی اساسی شده بود واین سرگردانی باعث هدررفت سرمایه های مالی فراوان وتولید محصولاتی شده بود که شاید بعضا تااین حد مورد نیازکشور نبوده وازطرف دیگر ؛برخی تولید برخی محصولات جدید فولادی نیزمغفول مانده بود.

 

باتصویب این طرح ؛علاوه برساماندهی زنجیره فولاد بر توازن زنجیره فولاد از اکتشاف تا تولید شمش تمرکزشده و با اجرای آن منافع ذینفعان نیزتامین خواهد شد.حسن بزرگ ومهم اجرای این طرح این است که منبعدسرمایه گذاران می توانند با استفاده از همه ظرفیت های قانونی موجودشامل اسناد بالادستی ، سند راهبرد ملی و قوانین موجود ؛منطبق با مفاد طرح جامع فولاد کشوراقدام به سرمایه گذاری کنند که ازاین رهگذر اتلاف سرمایه ها ی ملی بشدت کاهش خواهدیافت.

 

نکته مهم واساسی دیگرکه اجرای طرح جامع فولاد برای این صنعت بدست خواهد آورد این است منبعد باتکبه برتوان فکری ودانش فنی متخصصین ایرانی ؛ بومی سازی قطعات وماشین سازی دراولویت قرارخواهد گرفت وبعنوان یک امر مهم دردستور کارخواهدبود.

 

نکته مغفول مانده درخصوص طرح جامع فولاد کشور این بود؛ که براساس این طرح ؛تا قبل از چشم انداز سال 1404 به برنامه 55 میلیون تن فولاد خام می رسیم واکنون که موازنه کامل در زنجیره فولاد ایجاد شده دیگر نیازی به صدور مجوز احداث کارخانه گندله ، کنسانتره ، آهن اسفنجی و فولاد نیست.

 

موضوع تحقیق و توسعه به عنوان یکی دیگراز مهمترین بخش های صنعت فولاد؛ خوشبختانه در طرح جامع فولاد لحاظ شده است؛ با توجه به اینکه مجموعه بزرگ فولاد در کشور شکل گرفته است ، برای قطعه سازی ، به روز رسانی و تکمیل آن ، همگان باید به عنوان اساسی ترین وظیفه اقدام کنند. ازطرف دیگرتاکنون ارائه مجوز ساخت واحدهای فولادی بدون درنظرگرفتن میزان ونحوه تامین مواد اولیه ، یکی ازبزرگترین مشکل در این صنعت بوده وهست واینکه به سرمایه گذار مجوز احداث واحد کنسانتره ، گندله و آهن اسفنجی بدهیم وبگوییم که تعهدی برای تامین مواد اولیه آن نداریم ، قابل توجیه نیست. ولذا منبعددر صدور مجوزهای توسعه ای ، به شرایط و ظرفیت های کشورنیز توجه لازم خواهدشد.

 

خوشیبختانه برای دستیابی به اهداف طرح جامع فولاد؛ الزامات قانونی وجود دارد و برای رسیدن به آن نیاز به 14 میلیارد یورو سرمایه گذاری است. که5 میلیارد یورو برای تکمیل زنجیره فولادو 9 میلیارد یورو برای احداث زیزبناها وزیرساخت هالازم داریم؛ولی ازآنجاکه دولت ظرفیت سرمایه گذاری تا این میزان را ندارد؛ براساسا مفاد طرح جامع فولاد می توان مشوق هایی برای سرمایه گذاری در تکمیل زنجیره تولید فولاد و زیرساخت های آن ارائه کنیم.که لازم است سیاست ها و مشوق های ییشتری در توسعه فناوری ، بومی سازی ، ارزش افزوده و غیره بگذاریم تا بتوانیم صنعت فولاد را جهانی کنیم.

 

سخن آخر اینکه وقوع این رخداد را باید بفال نیک گرفت چرا که طی سال های گذشته صنعت فولاد ومعدن بدون برنامه وهدفگذاری صحیح رشد وتوسعه بی قواره ای پیدا کرده بود؛اما بهرحال وجود یک برنامه هرچندناقص بهترازنداشتن برنامه وجزیره ای عمل کردن است .حسن طرح جامع فولاد کشور این است که هرساله باتوجه به شرایط واقتضائات زمانی مورد بازنگری قرارخواهدگرفت ونواقص آن برطرف شده ونیازهای کشور درآن درج خواهد شد وازاین طریق درآینده نه چندان دور شاهد رشد وشکوفایی هرچه بهتر صنعت فولاد وزنجیره آن خواهیم بود.