دروغی که صاحبانش را رسوا کرد

چند ماه پیش از انتخابات روند انتخابات سال 88 در حال آغاز شدن بود و کاندیداها خود را برای تبلیغات و راه انداختن ستادهای انتخاباتی آماده کرده بودند. مردم هم منتظر آن بودند تا ببینند در آخرین لحظات چه کسی به صحنه انتخابات ورود پیدا می کند و اعلام کاندیداتوری می کند اما در این بین یک خبر از سوی جناح خاصی در انتخابات همه را نگران می کرد و آن خبر «کمیته صیانت از آرا» از سوی جریانی بود که خود سال ها قدرت را در جمهوری اسلامی به دست داشت و خوب می دانست که رای مردم در جمهوری اسلامی یک «حق الناس» محسوب می شود ولی چرا حالا دست به این حرکت زده بود نشان از یک برنامه داشت.

کاندیداها آماده بودند ، تبلیغات و ستادهای تبلیغاتی همه جا حضور داشت شب ها کارناوال های تبلیغاتی در خیابان ها کاملا رنگ و بوی کشور را انتخاباتی کرده بود در این میان اما این ستادهای اصلاح طلبان بود که همواره رقیب خود احمدی نژاد را به دروغگویی محکوم می کرد حتی در مناظره های تلویزیونی هم رئیس جمهوری رسمی کشور از این تهمت که دروغگو است بی بهره نماند تا جایی که در جلسه ای که بعدها به جلسه من خودم مدیر جلسه هستم معروف شد رهبری انقلاب فرمودند: «بله من هم مثل همه مردم در تلویزیون دیدم که به رئیس جمهور رسمی کشور لقب دروغگو را نسبت دادند و قلبم به درد آمد.»

به هر ترتیب بعد از انجام مناظره ها انتخابات برگزار شد .حضور مردم چشمگیر و خارق العاده بود و انتخاباتی که در سطح جهان نظیر نداشت و واقعا مردم سنگ تمام گذاشته بودند و یک رکوردشکنی اتفاق افتاده بود.

قبل از اینکه نتیجه ای اعلام شود با برنامه ای که اصلاح طلبان برای آقای موسوی ترتیب داده بودند یک کنفرانس خبری برگزار شد. در آن کنفرانس خبری موسوی خود را برنده قطعی انتخابات دانست و گفت: «برابر اطلاعاتی که از ستادهایمان در سطح کشور داریم، برنده قطعی با نسبت آرای بسیار زیاد اینجانب هستم.» اگرچه این حرف در یک نگاه حداقلی می توانست یک شگرد رسانه ای باشد اما زمانی که رای‌ گیری تمام شده و هنوز نتیجه ای اعلام نشده نشان از یک توهم برنامه ریزی شده یا دروغ بود.

پیش از این در جریان رای‌ گیری نیز کسانی همچون رئیس دولت اصلاحات هم این دروغ را به زبان آوردند و حتی برخی از نمایندگان مجلس مانند داریوش قنبری که سخنگوی فراکسیون اقلیت بود نیز این دروغ را پمپاژ کردند . حتی سایت قلم نیوز از سوی ابوالفضل فاتح مسئول اطلاع رسانی ستاد میرحسین نیز در شیپور این دروغ دمید.

اگر چه این دروغ همچون کف روی آب بود و پایدار نماند و با آغاز شمارش آراء مشخص شد که این حرف ها یک دروغ بیش نبوده است اما این دروغ ها که به صورت مداوم از سوی اصلاح طلبان برای مردم مخابره می‌ شد باعث شده بود که بخشی از مردم به موسوی رای داده اند این باور قطعی را پیدا کنند که موسوی به عنوان نماینده آنها پیروز قطعی انتخابات است.

این دورغ های پی‌در‌پی و برنامه ریزی شده و پمپاژ آنها توسط رسانه های مختلف و تلویزیون های خارج ایران مانند بی بی سی کار را به آنجا رساند پس از اعلام نتایج برای بخشی از طرفداران میرحسین موسوی و کروبی این نتیجه غیر قابل پذیرش به نظر آمد.

در این مرحله نامزدهای بازنده انتخابات و جریان رسانه ای حامی آنها به جای اینکه پذیرای نتیجه انتخابات باشد و براساس شعار خود یعنی قانون مداری اگر هم اعتراضی به نتایج انتخابات دارند بر اساس قانون اعتراض کنند، مردم را دعوت به شورش خیابانی کردند و به انها گفتند که برای صیانت از آراشان باید به خیابان ها بیایند و اینگونه شد که فتنه 88 آغاز شد.

در واقع جریان اصلاحات همانطور که سعید حجاریان گفته بود برای بقای سیاسی خود «خون می‌خواست» و قصد داشت این شکست را با خونی که از شورش خیابانی در رگ هایش می‌جوشید به پیروزی تبدیل کند.

در واقع جریان اصلاحات با استفاده از شگرد دروغ بزرگی که باور نکردنش سخت تر از باور کردنش باشد ذهن مردم را به جایی کشاند که مردم شعارهای انتخاباتی اصلاح طلبان را که قانون مداری بود فراموش کرده بودند و به خیابان آمدده بودند.

آنقدر احساسات و عاطفه مردم به بازی گرفته شده بود که هیچ کس در آن لحظات با خود فکر هم نمی کرد که چرا جریانی که انتقاد به رقیبش عدم قانون مداری بود حالا اعتراضش را از طریق قانون پیگری نمی کند و اردو کشی خیابانی راه انداخته است؟ در واقع ذهن عاطفی افراد را با دروغ آنقدر درگیر کرده بودند که افراد معترضی که به خیابان آمده بودند فقط و فقط به گرفتن حق خود فکر می کردند در حالی که حقیقت مساله ی دیگری بود.

شورش ها و راه پیمایی های خیابانی در روزهای اول شور و حال خاص خودش را داشت اما کم کم وقتی عقلانیت به جای احساسات حاکم شد و طرفداران میرحسین موسوی دیدند که خواسته های کاندیدای مورد نظرشان هیچ سنخیتی با خواسته های آنها ندارد و مسیر اعتراض در حال تغییر به سوی جنگ خیابانی است جمعیت رو به کاهش رفت.

مردم طرفدار میرحسین موسوی که به او رای داده بودند و در روزهای اول واقعا فکر می کردند که تقلبی رخ داده است بنا را بر اعتراض گذاشته بودند اما وقتی کم کم جو و فضای احساسی کم رنگ شد و جریان اصلاحات و میر حسین موسوی در پاسخ به این سوال که با استناد بر کدام سند یا واقعیت می گویند که تقلب رخ داده جوابی نداشتند و نه تنها جوابی نداشتند بلکه هیچ استدلال قانع کننده ای هم در میان نبود.

به این ترتیب اگر چه در روزهای اول اعتراض جمعیت حامی فتنه همراهی می کرد ولی اندک اندک با رنگ باختن دروغ هایی که استدلالی برای آنها ارائه نشد و تناقضاتی که در رفتار رهبران دیده شد بدنه اجتماعی از همراهی با به اصطلاح جنبش سبز خودداری کرد و مسیر خود را جدا نمود.

زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی کاندیدایی که در انتخابات 88 رقابت را به رقیب باخته بود در مصاحبه با بی بی سی فارسی استدلالش برای اینکه تقلب رخ داده است چنین است: «من زهرا رهنورد هستم. استاد دانشگاه تهران و همسر میرحسین موسوی که در کنار او در تمام مراحل انتخابات حضور داشتم. نتیجه آرا کاملا عکس آن چیزی است که واقعیت دارد. یعنی در واقع نسبت رای موسوی به احمدی نژاد چهار به یک است. در تمام نقاطی که من رفتم تقریبا همین حالت بود و نتیجه انتخابات چیزی برعکس را ارائه می دهد ... هر وقت طرفداران دو طرف حاضر می شدند طرفداران احمدی نژاد در حد یک صدم بودند در مقابل طرفداران موسوی. همچنین در شهرستانهایی که برای سخنرانی درکنار ایشان قرار داشتم این را می دیدم.

اینها تحلیل های من است ... از صبح هم مرتب اطلاعاتی که در اختیار ما قرار می گرفت اغلب چهار به یک بود. به خصوص یک سری نقاطی هستند که اصلا مشخص است که خودش ملاک تشخیص نادرست بودن این مطلب وزارت کشور است. مثلا آذربایجان و ترک زبان ها هیچ وقت فرزند خودشان را نمی گذارند که به کس دیگری رای بدهند. یا لرستان که خود من لر هستم و موسوی هم بارها گفته که من داماد لرستان هستم، موسوی را نمی گذارند که به آقای احمدی نژاد رای بدهند. این دو تا برای ما ملاک این است که باقی موارد هم شبیه به همین است ضمن اینکه مرتب هم گزارش می شد حتی چهار و نیم به یک بود نسبت های موسوی به احمدی نژاد.»

نصیحت بزرگان و مسئولان کشور بر فتنه گران و سردمداران فتنه کارگر نیافتاد و آنها هر آنچه از آبرو داشتند بر سر این راه گذاشتند میر حسین موسوی 18 بیانیه صادر کرد و در هر کدام از آنها به جای پیگری قانونی اعتراض خود بر نظام اسلامی و جمهوریت نظام حمله می کرد و در بیانیه ای برای توهین ها و حتک حرمتی که به عاشورای حسینی صادر نمود توهین کننده ها را «مردان خدا جوی» نامید.

مردم و حتی آن بخشی که طرفداران میرحسین موسوی محسوب می شدند این حقیقت را دریافتند که نه تنها استدلال و دلیل محکمی برای اثبات تقلب وجود ندارد بلکه گروهک سبز که معترض نتیجه انتخابات است از روی بی منطقی دست به حرکات رادیکالی می زند که نه از نظر عقلانی و نه از نظر اعتقادی هیچ توجیهی ندارند به این ترتیب رسوایی دروغ فتنه گران در ماجراهایی همچون روز قدس که شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران سر دادند، پاره کردن تصویر امام خمینی و هتک حرمت عاشورای حسینی محرز شد و حامیان مردمی از صحنه کنار رفتند و 9 دی همچون آب که غیر پاکی ها را مطهر می کند دروغ تقلب فتنه 88 را که بسیاری را درگیر کرده بود شست و از بین برد.

منبع:ولایت