پیکر شهیدی با پاهای بسته کشف شد | هر آنچه درباره عملیات والفجر مقدماتی باید بدانید

به گزارش شمانیوز: همزمان با آخرین روزهای ماه محرم، پیکر مطهر یک شهید در روز شنبه ۱۳ شهریورماه در منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی با پاهای بسته‌ شده در فکه عراق کشف شد.عملیات والفجر مقدماتی با رمز «یا الله» در شمال چزابه از ۱۷ تا ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۶۱ انجام شد که هدف از این عملیات تصرف پل غزیله و پیشروی به سوی العماره و تهدید آن بود.

این عملیات تحت فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صورت گرفت که رزمندگان اسلام در ۱۲۹ گردان پیاده، ۱۱ گردان زرهی، ۷ گردان مکانیزه و ۷ گردان توپخانه از سپاه و ۴ گردان پیاده و ۷ گردان زرهی، ۶ گردان مکانیزه و ۱۶ گردان توپخانه از ارتش حضور داشتند.

عملیات والفجر مقدماتی در 17 بهمن 1361 با رمز یا الله یا الله یا الله در جبهه میانی فکه و از پنج محور شمال و جنوب رشیده، صفریه و ارتفاعات چرمر و خاک آغاز شد. عملیات والفجر مقدماتی عملیاتی بود که قبل از آغاز برای عراق لو رفته بود اما رزمندگان اسلام در جبهه خودی این را نمی‌دانستند به همین دلیل خیلی زود گردان‌های حاضر در عملیات در محاصره قرار گرفتند. داستان جانسوز شهدای این عملیات و مظلومیت آن‌ها حکایت غریبی است. شهدای عملیات والفجر مقدماتی پیش از آنکه به دست رژیم بعث عراق به شهادت برسند، قربانی خیانت بنی صدر و منافقین شدند.

بنی صدر یعنی کسی که حاضر شد طبق اسناد به دست آمده جان رزمندگان بی شماری را در ازای پول فراوان بفروشد. بیست و دو سال پس از شکست هولناک عملیات والفجر مقدماتی و پنج ماه پس از سرنگونی رژیم صدام در کشور عراق در تلکس خبری منتشره توسط خبرگزاری‌ها پیرامون این واقعه آمده است:

" اسناد همکاری بنی صدر و مجاهدین خلق با رژیم صدام کشف شد...بر اساس اسناد به دست آمده از مرکز سری استخبارات رژیم صدام در مرکز آندلس بغداد، آخرین بخش از اطلاعات نظامی مهم ایران، پیش از آغاز عملیات بزرگ نیروهای ایرانی در منطقه مرزی فکه-العماره(نبرد والفجر مقدماتی) در زمستان 1361 توسط بنی صدر، با واسطه گری اعضای گروهک مجاهدین خلق، به منابع اطلاعاتی سفارت رژیم عراق در کشور بلغارستان تحویل داده شده است. اسناد مالی و رسیدهای بانکی موجود در مرکز آندلس استخبارات بغداد، نشان می‌دهد رئیس جمهور مخلوع ایران، در قبال ارائه این اطلاعات، طی شش نوبت و از طریق بانک‌های شهر موناکو فرانسه، از رژیم بعث عراق، پول دریافت کرده است."

یکی از دلایل عدم‌الفتح در والفجر مقدماتی، نقش ستون پنجمی‌ها بود. افرادی که عضو حزب توده بودند در لو رفتن و شکست عملیات نقش داشتند. همچنین منافقین در دادن اطلاعات به دشمن موثر بودند. در عملیات والفجر مقدماتی توسل و توکل فرماندهان ارتش و سپاه به تعداد نیروهایشان بود، چرا که بیشترین نیرو در والفجر مقدماتی شرکت کرده بود و تکیه به نیروها خودش می‌تواند یکی از عوامل شکست باشد.

۲۵۰۰ کشته و زخمی و ۱۱۳ اسیر و همچنین انهدام قابل توجه تیپ‌های ۹۰۵ و ۷۰۴ و یک گردان از نیروهای سودانی از تلفات و خسارت رژیم بعث بود.  این عملیات بعد از عدم موفقیت در عملیات رمضان، دورنمای پیش‌روی در شرق بصره را دور از دسترس نشان می‌داد، پیروزی در عملیات محرم و تسلط بر زمین‌های تخت استان میسان، دستیابی به شهر العماره عراق، که به عنوان تهدید هم زمان علیه دو شهر بصره و بغداد محسوب می‌شد را امکان‌پذیر کرده بود، به همین منظور و نیز از آنجایی که فرماندهان جنگ ناگزیر بودند در مقابل تجهیزات برتر عراق، زمین سخت را گزینش کرده و درگیری در وضعیت دشوار را به دشمن تحمیل کنند، منطقه رملی غرب ارتفاعات میشداغ، حدفاصل فکه تا چزابه، برای انجام عملیات سرنوشت ساز «والفجر» انتخاب شد.

استعداد ایران

پس از عملیات محرم، سپاه پاسداران در صدد گسترش سازمان رزم خود برآمد و پیش از عملیات والفجر مقدماتی، اقدام به تشکیل ۳ سپاه عملیاتی نمود. بر همین اساس؛ لشکر فتح، به سپاه سوم صاحب‌الزمان تبدیل شد و سازمان تمامی تیپ‌های تابعه آن به جز تیپ ۴۴ قمربنی‌هاشم، به لشکر ارتقاء یافت. لشکر ظفر، سپاه ۱۱ قدر را تشکیل داد و در پی آن، تیپ ۲۷ و تیپ ۳۱ آن، به لشکر ارتقاء یافتند و تیپ جوادالائمه، تیپ امام‌رضا و تیپ امام‌صادق نیز لشکر ۵ نصر را تشکیل دادند و یک تیپ مستقل نیز تحت عنوان تیپ ۱۰ سیدالشهداء تشیکل شد. لشکر فجر با تیپ المهدی، تیپ امام‌سجاد و تیپ ثارالله، به سپاه هفتم حدید، تبدیل شد و تیپ ثارالله که به لشکر ۴۱ ثارالله ارتقاء یافته بود، به همراه لشکر قدس؛ شامل: لشکر ۷ ولی‌عصر و تیپ ۱۵ امام‌حسن، همچنین لشکر ۸ نجف، تحت امر سپاه هفتم قرار گرفتند.

در عملیات والفجر مقدماتی، ۳ قرارگاه عملیاتی بنام‌های قرارگاه کربلا، قرارگاه قدس و قرارگاه نجف، تحت فرماندهی قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء قرار داشت:

قرارگاه کربلا:

لشکر ۱۴ امام حسین با ۸ گردان

لشکر ۲۵ کربلا با ۱۱ گردان

لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابیطالب با ۱۴ گردان

تیپ ۴۴ قمربنی‌هاشم با ۵ گردان

قرارگاه قدس:

لشکر ۷ ولی‌عصر با ۱۲ گردان

تیپ ۱۵ امام‌حسن با ۱۰ گردان

لشکر ۸ نجف با ۱۴ گردان

لشکر ۴۱ ثارالله با ۱۱ گردان

لشکر ۱۹ فجر با ۲۴ گردان

قرارگاه نجف:

لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله با ۲۴ گردان

لشکر ۳۱ عاشورا با ۱۳ گردان

تیپ ۱۰ سیدالشهدا با ۷ گردان

لشکر ۱۶ زرهی قزوین (از ارتش) با ۶ گردان تانک و ۶ گردان مکانیزه

تیپ ۸۴ خرم‌آباد (از ارتش) با ۴ گردان پیاده و ۱ گردان تانک

استعداد توپخانه شرکت کننده در عملیات والفجر مقدماتی:

توپخانه ارتش: ۱۶ گردان

توپخانه سپاه: ۷ گردان

طرح عملیات

در طراحی عملیات والفجر مقدماتی که توسط سپاه پاسداران طراحی شده بود، عملیات با تک نیروهای عمل‌کننده قرارگاه‌های کربلا و نجف، به طرف منطقه العماره، آغاز می‌شد. در مرحله اول، قوای قرارگاه نجف در محور طاووسیه تا رشیده، حدفاصل خط تا کانال‌های آخر را تصرف کرده و در مرحله دوم با ادامه تک، جناح راست تا حاشیه جنوبی منطقه دویریج (پشت جاده فکه) را تصرف نمایند. نیروهای قرارگاه کربلا نیز می‌بایست با استفاده از معابر وصولی جای پای تصرف شده، توسط قرارگاه نجف را تا منطقه چزابه ادامه داده و در پشت کانال، اقدام به پدافند نمایند. در مرحله دوم عملیات، نیروهای ایرانی باید با پاکسازی منطقه شرق غزیله و شمال هورالهویزه، اقدام به تأمین سرپل غزیله و تأمین جناح قوای کربلا می‌کردند. در صورتی که اهداف مراحل اول و دوم عملیات تحقق می‌یافت، چنین پیش‌بینی شده بود که با بازسازی یگان‌ها، عملیات در مرحله سوم به سمت العماره ادامه یابد.