نگاهی به سرگذشت خواندنی از پله | معمای زندگی پله

به گزارش شما نیوز: سرگذشت «پله» اسطوره برزیلی فوتبال جهان است جذابیت‌های خاصی دارد، زندگی که امروز به پایان خود رسید. پله نابغه فوتبالیست برزیلی درگدشت. پله یک سفیر جهانی برای فوتبال و سایر اهداف بشردوستانه جهان بود.

ادسون آرانتس دوناسیمنتو (Edison Arantes do Nascimento) ملقب به پله در سال ۱۹۴۰ در ترس کوراکوس برزیل به دنیا آمد

پدرش یک فوتبالیست آماتور بود و ادسون کوچک در ۱۱سالگی توسط والد ماردی برتو یکی از مربیان استعدادیاب برزیل کشف شد.

وی در ۱۵ سالگی به باشگاه سانتوس پیوست و در سپتامبر ۱۹۵۶ نخستین بازی خود را مقابل کورینتیانس به انجام رساند و اولین گل خود را در دروازه این تیم جای داد.

پله در دوران بازی‌گری خود سه جام جهانی را کسب کرد و رکوردهای بسیاری را شکست؛ از جمله اولین بازیکنی که ۱۰۰۰ گل به ثمر رساند. از القاب دیگر او «او ری» (شاه) و «پرولا نگرا» (مروارید سیاه) است. از او به عنوان بزرگ‌ترین فوتبالیست تاریخ جهان یاد می‌شود.

قهرمانی با پله

برزیل در جام جهانی ۱۹۷۰ با حضور پله، کارلوس آلبرتو، توستائو، جرزینهو، ریوه لینو و ... پس از غلبه بر انگلیس مدافع عنوان قهرمانی شکست ناپذیر می‌نمود و ایتالیا هم موفق شد با درخشش ریوا، سینا، ماتزولا و فاکتی تا نیمه نهایی پیش رود.

در دیدار پایانی، پله با ضربه سری دیدنی گل اول برزیل را زد و با هنرمندی تمام کنترل میانه میدان را در دست گرفت تا پایه گذار پیروزی تاریخی ۴-۱ تیمش بر ایتالیا و تصاحب همیشگی جام ژوله ریمه شود.

وی مهارت کامل بازی با هر دو پا را داشت. تمام‌کننده‌ای قهار بود، دریبل‌زنی بی‌نظیر و پاسوری به یاد ماندنی. او حتی – به عنوان یک فوروارد – تکل‌زن قهاری نیز بود. سرعت و قدرت شوت او از مهمترین ویژگی‌هایش بود.

او در دوران حرفه‌ای خود سه جام جهانی را کسب کرد و ۱۲۸۱ گل به ثمر رساند. او تمام دوران فوتبال خود را در باشگاه برزیلی سانتوس بازی کرد و تنها در سال‌های آخر به آمریکا رفت تا برای کاسموس بازی کند.

پس از ۱۷ سال حضور در سانتوس، پله در سال ۱۹۷۵ راهی نیویورک شد و ۳ فصل در تیم کاسموس بازی کرد و در طی ۶۴ دیدار برای این تیم ۳۷ گل به ثمر رساند.

پله بعد از بازنشستگی در سال ۱۹۷۷ به عنوان شخصیتی ورزشی فعالیت کرد و مدتی وزیر ورزش برزیل بود.

مهمترین افتخارات پله:

برترین ورزشکار قرن بیستم به انتخاب کمیته بین المللی المپیک

بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۷۰

مرد سال فوتبال آمریکای جنوبی ۱۹۷۳

قهرمان جام جهانی ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰

قهرمان جام بین قاره‌ای با سانتوس ۱۹۶۲ و ۱۹۶۳

رکورددار گلزنی در بازی‌های رسمی با ۱۲۸۱ گل

۹۲ بازی ملی، ۷۷ گل

حضور در جام جهانی: ۴ دوره (۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۶ و ۱۹۷۰) - ۱۴ بازی، ۱۲ گل

زادگاه

«کاسا پله» که خانه‌ای دو خوابه واقع در «ترس کوراسویس» است و پله در سال ۱۹۴۰ در آنجا به دنیا آمد، اکنون تبدیل به یکی از جاذبه‌های توریستی شده. از آنجا که هیچ عکسی از شکل و شمایل اصلی خانه به جا نمانده است، خانه را از روی خاطرات مادر پله «دونا سلسته» و دایی‌اش «جورج» بازسازی کرده‌اند و مبلمان و اثاثیه را هم از عتیقه‌فروشی تهیه کردند. بازدیدکنندگان از سرتاسر جهان به این خانه می‌آیند تا مکانی را که یکی از معروف‌ترین فوتبالیست‌های جهان در آن ساکن بوده از نزدیک ببینند؛ ترکیبی از خاطرات‌ مبهم و جزئیاتی که برای تماشای عموم انتخاب شده است. وقتی وارد خانه میشوی آهنگ‌های معروف اوایل دهه ۱۹۴۰ را میشنوی که از یک رادیوی بی‌سیم بی‌وقفه پخش می‌شود.

تماشای پله

پله این روزها اینگونه به یاد آورده می‌شود. ۵۰ سال از آخرین باری که برای برزیل به میدان رفت می‌گذرد. تنها بخش کوچکی از بازی‌های درخشان و تماشایی او در نوارهای ویدئویی ثبت و ضبط شده است. اکثر ما هیچوقت بازی او را به صورت زنده تماشا نکردیم. فقط در مورد نبوغ پله شنیدیم به جای اینکه از نزدیک مشاهده کنیم، در واقع همه چیز در مورد او ساخته و پرداخته شده و سند اصلی از آن وجود ندارد.

طبیعتاً هیجان‌انگیزترین و روشن‌ترین بخش از زندگی پله در فیلمی که به تازگی از روی زندگینامه این فوتبالیست افسانه‌ای برزیلی ساخته شده، «فوتبال» است: سرعت حیرت‌انگیز، تمام‌کنندگی تماشایی، بازی با پاهایش که مثل موسیقی ریتم دارد. در طول این سال‌ها میراثی که پله از خود به جا گذاشت خیلی بحث‌برانگیز بود اما فوتبال بازی کردنش همچنان ناب و خالص باقی مانده است. توپ زیر پاهای پله همیشه همانطوری بود که دلش می‌خواست باشد.

نقطه عطفی در کارنامه پله وجود دارد که اصلاً نمی‌شود آن را کامل‌تر و بی‌نقص‌تر از چیزی که واقعاً هست نوشت: شروع تماشایی این بازیکن ۱۷ ساله با ورود به جام جهانی ۱۹۵۸ سوئد، تلاش‌ها و بحران‌های زیادش در دهه ۱۹۶۰، و در نهایت بازگشت شکوهمند او به جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک. دیگر همه جا صحبت از پله بود.

روایت راست و دروغ

با این حال هیچ تقدس‌گرایی در نوشتن این زندگینامه صورت نگرفته است. روابط خارج از عرف پله و همینطور رابطه نزدیکش با دیکتاتور قاتل برزیلی از طریق تصاویر بایگانی شده، مصاحبه با هم‌تیمی‌ها، سیاستمداران و خبرنگاران، و دسترسی به خود پله با جزئیات آورده شده است. یا به طور اتفاقی یا از روی طرحی از پیش تعیین شده، از پله قهرمانی بی‌نقص و پرهیزکار نساخته‌اند. بلکه او را فردی نشان داده‌اند که قادر است در زمین بازی هرکاری انجام دهد اما خارج از زمین دست‌مایه نیروهایی بود که نه می‌توانست آنها را مهار کند و نه شاید کاملاً درک کند. مهمترین سند این فیلم هم خود پله است، که اکنون در سن ۸۰ سالگی و وضعیت سلامتی نه چندان خوب با ویلچیر به اتاق مصاحبه زیمر می‌آید، به سختی روی صندلی می‌نشیند و آهی عمیق می‌کشد.

خود پله هیچوقت آنچنان راوی قابل اعتمادی نبوده است. خیلی از داستان‌هایی که دوست دارد در مورد خودش تعریف کند (مثل زمانی که او ظاهراً جنگ داخلی ۱۹۶۹ نیجریه را متوقف کرد) به طور گسترده‌ای از درجه اعتبار ساقط است. بر سر تعداد گل‌های رکوردشکنانه او به شدت اختلاف نظر وجود دارد. در بخشی از فیلم او به ما می‌گوید که هیچوقت رؤیای فوتبالیست شدن را در سر نداشته است. بعد از می‌گوید بعد از اینکه برزیل فینال جام جهانی ۱۹۵۰ را به اروگوئه واگذار کرد به پدرش که از شکست برزیل خیلی ناراحت بود گفت یک روز حتماً جام را به خاطر او برنده خواهد شد. طبیعتاً یکی از اینها کاملاً دروغ است. اما هر دوی این صحبت‌ها در فیلم آورده شده‌اند. اما همیشه اینگونه است، افسانه و واقعیت در نقطه‌ای به یکدیگر می‌پیوندند و تفکیک کردن این دو از هم کار ساده‌ای نخواهد بود. اینجا بحث دروغ و حقیقت مطرح نیست. بحث اسطوره‌ای‌ست که نسل‌ها مرد نفر اول فوتبال جهان بوده است.

رئیس جمهور سابق برزیل فرناندو هنریکه کاردوسو در فیلم می‌گوید: «پله در زمان تولد برزیل به عنوان کشوری مدرن به شهرت رسید.» گیلبرتو گیل موسیقی‌دان می‌گوید: «او نماد آزادی برزیل شد.» جوکا کی‌فوری که روزنامه‌نگار و از دوستان پله است، می‌گوید: «او باعث شد برزیلی‌ها دوباره خودشان را دوست داشته باشند.»

همه اینها به ما گفته شد و به واقعیت تبدیل شد، انگار که همانند گفتار انجیل حقیقتی محض است به جای اینکه مورد تحقیق و بررسی دقیق قرار بگیرد: داستانی بر این اساس که پله جوان به عنوان نماد اقتصاد در حال پیشرفت و اعتمادبه‌نفس ملی برزیل دهه ۱۹۵۰ تصور می‌شود.

نوشتار مختصری در مورد پله‌ای که راه مشهور شدن را می‌پیمود نوشته شد. ستاره نوجوان که از جام جهانی ۱۹۵۸ برمی‌گردد خیلی خوشتیپ و جذاب و باهوش است. فضیلت باعث شهرت می‌شود و کم کم با ظاهر شدن چهره‌اش بر روی صفحه تلویزیون و زیاد شدن تعداد مخاطبان از سرتاسر جهان، برعکس این قضیه هم صادق است. پله تا چه اندازه شایسته همه اینهاست؟ مشهور شدن تا چه اندازه مسئولیت سنگین غیرقابل تحملی بر روی دوش او می‌گذارد؟ تا چه حد شخصیت بی‌آزار پله دست‌مایه شهرت و انتظاراتی شد که از او داشتند در صورتی که او هنوز بچه بود؟

زندگی شخصی

از زنانی که در زندگی پله وجود داشتند، خانواده‌اش، همسر اولش، تعداد نامشخص فرزندانش، در این فیلم صحبتی به میان نیامده. از پول هم حرفی زده نشده: پله بیش از یک دهه امور مالی‌اش را به مدیر برنامه‌هایش «پپه گوردو» سپرده بود و او بخش قابل توجهی از ثروت پله را در معاملاتی سرمایه گذاری کرد که با شکست مواجه شدند. اواخر دهه ۱۹۶۰ پله ورشکست شد و مجبور شد تا از باشگاه خود سانتوس بخواهد تا او را از این شرایط نامساعد نجات دهد. این قسمت تاثیر بسزایی روی پله داشت چون باقی عمرش را در پی پول‌هایی که گمان می‌کرد به خودش تعلق دارند و حقش است، می‌گشت.

  منبع: خبر ورزشی