آیا مدرسه به اندازه والدین مراقب سلامت دانش‌آموزان است؟
والدین با وجود اینکه آموزش حضوری را یک نیاز برای افزایش کیفیت یادگیری می‌دانند اما برای فرستادن فرزندشان به مدرسه، دغدغه‌هایی دارند؛ بیشتر کشورها از جمله فرانسه، انگلیس، آلمان و بازگشایی حضوری مدارس با رعایت پروتکل‌های بهداشتی را در پیش گرفته‌اند.
یک هفته‌ای می‌شود که از آغاز سال تحصیلی جدید و فعالیت مدارس می‌گذرد، برخی دانش‌آموزان ترجیح می‌دهند بعضی روزها به مدرسه رفته و برای ساعاتی کوتاه از آموزش حضوری معلم بهره‌مند شوند برخی دیگر اما رفتن به مدرسه را نپذیرفته و به همان آموزش مجازی اکتفا کرده‌اند و در تمام این مدت فعالیت مدرسه به شیوه حضوری یا مجازی؛ پرسشی است که به شکل جدی محل بحث و بررسی کارشناسان قرار گرفته است.
آنچه از سوی کارشناسان آموزشی، برخی معلمان و حتی خانواده‌ها اعتراف می‌شود این است که آموزش مجازی به‌هیچ عنوان نمی‌تواند جایگزین آموزش حضوری شود و کیفیت یادگیری در این شیوه با مشکلاتی همراه است.
در همین باره، محمد حسنی؛ عضو پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش می‌گوید: ﺑﺎ ﯾﮏ ﺣﺴﺎب ﺳﺮانگشتی می‌توان نتیجه گرفت که تعطیلی درازمدت، زیان‌بار است و ادامه حیات ﻣﺪارس به شیوه پیشاکرونا به بهانه تحقق حق تربیت، نادرست است زیرا ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎدن جان ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺧﻮاﻫﺪ شد ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ روﺷﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ تحقق همزمان هر دو حق میسر شود یعنی در شرایط همه‌گیری ﮐﺮوﻧﺎ و ﺧﻄﺮات ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺑﺮای آحاد دانش‌آموزان باید مدارس را به گونه‌ای فعال کرد که سلامت دانش‌آموزان تأمین شود و ﺟﺮﯾﺎن ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﺗﺪاوم داﺷﺘﻪ باشد.
در این میان خانواده‌ها به عنوان یکی از ارکان اصلی آموزش و پرورش، صحبت‌ها و دلنگرانی‌هایی دارند که یک سر آن به دغدغه حفظ سلامت فرزندشان مرتبط است و سر دیگر آن به نگرانی از افت کیفیت یادگیری در شیوه آموزش مجازی.
پیش از این در گزارش‌هایی ضمن گفت‌وگو با مدیران مدارس و معلمان چالش‌های بازگشایی مدارس، الزامات آموزش حضوری و کیفیت یادگیری در آموزش مجازی را بررسی کردیم اما در این گزارش سعی داریم از زاویه نگاه خانواده‌ها به عنوان یکی از ارکان اصلی آموزش و پرورش، الزامات مورد نیاز برای بازگشایی مدارس و آموزش حضوری دانش‌آموزان را بررسی کنیم.
وزیر آموزش و پرورش: مدارس نمی‌توانند دانش‌آموزان را به حضور ملزم کنند
در تهیه این گزارش سعی کردیم با خانواده‌های مختلفی صحبت کنیم، آنچه در گفت‌وگو با تمام آنها شنیده شد، دلنگرانی برای سلامت فرزندشان بود، حتی خانواده‌هایی هستند که نسبت به کیفیت آموزش مجازی اما و اگرهای بسیاری دارند و از عدم یادگیری فرزندشان در این سبک از آموزش سخن می‌گویند؛ این پدران و مادران با وجود آنکه تمایل به آموزش حضوری دارند اما دغدغه‌های سلامت باعث شده تا برای برای فرستادن فرزندشان به مدرسه مردد باشند.
برخی ضعف‌های آموزش‌های مجازی، محدود شدن آموزش مجازی از سوی معلم فقط به ارسال صوت، عدم یادگیری دانش‌آموزان به ویژه کودکان دبستانی در شیوه آموزش مجازی، دغدغه یادگیری برخی دروس دشوار به ویژه ریاضی، کیفیت متفاوت عملکرد مدارس دولتی و غیر دولتی در آموزش مجازی "با توجه به کمبود امکانات در مدارس دولتی" و در نهایت این دغدغه که آیا برای جبران ضعف یادگیری فرزندشان باید به سمت معلم خصوصی بروند! از دلنگرانی‌هایی است که برخی خانواده‌ها آن را بازگو کردند.
نگرانی‌های یک مادر از آموزش مجازی
خانم احمدی که فرزندش امسال در پایه سوم دبستان یکی از مدارس دولتی شهر تهران درس می‌خواند، با اشاره به اینکه آموزش حضوری را ترجیح می‌دهد، می‌گوید: سال گذشته در آموزش مجازی بسیار اذیت شدم. فرزندم به هیچ عنوان پای موبایل و آموزش‌های مجازی نمی‌نشیند و حتی تکالیف را هم انجام نمی‌داد، چون به مدرسه نمی‌رفت فضایی همانند تابستان برای او رقم خورده بود و تصور می‌کرد که نباید درس بخواند! خودم در کلاس مجازی حضور می‌یافتم، آموزش‌ها را دریافت می‌کردم و بعد در طول روز آنها را به پسرم آموزش می‌دادم.
او می‌گوید: شیوه آموزش مجازی معلم هم به این شکل است که فقط صوت می‌فرستند، حالا شما تصور کنید کودک کلاس دوم یا سوم دبستان با صوت چگونه می‌تواند ریاضی را فرا بگیرد! به همین دلیل امسال ترجیحم بر این است که فرزندم به صورت حضوری به مدرسه برود. از ۱۵ شهریور تا به امروز که ۲۱ شهریور است یک جلسه به مدرسه رفته و آن هم به مدت ۱.۵ ساعت و معلم هم فقط ریاضی را به صورت حضوری آموزش داده است.
این مادر می‌گوید: در مدرسه فرزندم استقبال خانواده‌ها از کلاس حضوری، کم است و در روز نخست فقط ۴ نفر به کلاس آمده بودند، امیدوارم همین موضوع باعث نشود که کلاس حضوری را تعطیل کرده و فقط آموزش را به شیوه مجازی ارائه دهند چون فرزندم اصلاً در روش مجازی، چیزی یاد نمی‌گیرد حتی هفته‌ای یک یا دو بار هم برود بهتر از آموزش فقط به شیوه مجازی است.
آیا مدرسه به همان اندازه والدین مراقب سلامت دانش‌آموزان است؟
پدر دیگری که فرزندش در کلاس دوم دبستان در منطقه ۲۲ تهران درس می‌خواند با اشاره به اینکه آموزش مجازی را ترجیح می‌دهم، می‌گوید: علت اینکه تمایل ندارم فرزندم به مدرسه برود، نگرانی برای سلامتی اوست. وقتی فرزندم را بیرون می‌برم، کاملاً تحت نظارت است یعنی اگر ماسک را دربیاورد تذکر می‌دهیم یا اینکه دستش را به جایی بزند ضدعفونی می‌کنیم اما آیا مدرسه نیز همین مراقبت را از کودک می‌کند، اصلاً مدرسه دولتی پرسنل کافی دارد که بخواهد به بچه‌ها نظارت و نکات را به آنها گوشزد کند.
کیفیت آموزش مجازی به نحوه تدریس معلم بستگی دارد
او ادامه می‌دهد: به هر حال دانش‌آموزان دبستانی کودک هستند و ناخودآگاه برخی نکات بهداشتی به‌ویژه فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت نمی‌کنند همچنین میزان یادگیری دانش‌آموز در آموزش مجازی بستگی به نحوه تدریس معلم دارد، اگر به خوبی و با استفاده از فیلم تدریس کند، کودک در درک مطلب دچار مشکل نمی‌شود ضمن آنکه فرزندم در کنار آموزش مجازی از آموزش تلویزیون هم استفاده می‌کند و مادرش هم در خانه با او دروس را تمرین می‌کند.
منبع: تسنیم
