اردوغان و امواج اعتراضات

این روزها اخبار حوادث ترکیه مصداق روشنی است از آیه ی 54 سوره ی مبارکه ی آل عمران: (( ومنکران مکر ورزیدند و خداوند هم در پاسخشان مکر در میان آورد، وخداوند بهترین مکر انگیزان است)). کشوری که با پشت کردن به تمامی قواعد انسانی و حقوقی و به بهانه ی حمایت از دموکراسی و اعتراضات مردمی با دخالت آشکار دولتمردانش به کانون توطئه و صدور تروریست های مسلح علیه کشور همسایه ی خود بدل شده بود حالا چند هفته ای است که روی آرامش به خود ندیده و اکثر شهر های آن عملاً به میدان جنگ بین مردم معترض و نیروهای دولتی تبدیل شده است. درگیری ها و ناآرامی ها در ترکیه در حالی وارد هفته ی سوم خود می شود که تمامی احزاب سیاسی در این کشور خواهان کناره گیری نخست وزیر اردوغان و برگزاری انتخابات زود هنگام شده اند. هرچند سخنگوی حزب حاکم به انتقاد از طرح انتخابات پیش از موعد پرداخته اما به نظر می رسد که اردوغان این روزها دیگر محبوبیتی ندارد تا جایی که حتی شهروندانی که به او رأی داده اندضمن تظاهرات هر روزه شعار «اردوغان استعفا» سر می دهند و در حالی که موج دیگری از اعتراضات وسیع دامنگیر شهر های بزرگی چون آدانا، ازمیر، استانبول وآنکارا شده ، اعتراضات در دیگر شهر ها کماکان ادامه دارد. با این وجود نخست وزیر همچون روزهای گذشته به مقاومت در مقابل مردم ادامه می دهد و در حالی که از یک طرف با بیان این که همه چیز زیر نظر و تحت کنترل است سعی در بی اهمیت جلوه دادن اعتراضات گسترده ی مردمی دارد از طرف دیگر خواستار برگزاری میتینگ طرفداران خود و تظاهرات آنان به نفع دولت شده است که این مسأله حاکی از سردرگمی و استیصال دولت در مهار اعتراضات و برقراری مجدد آرامش در این کشور است. همان گونه که ظرف یکی دو روز گذشته نیز نیروهای دولتی در ممانعت از اعتراضات مردمی که با راه اندازی کارناوال و مسدود کردن خیابان ها و نواختن بوق اتوموبیل ها درگیری ها را به مقابل سفارت آمریکا کشاندند توفیقی به دست نیاوردند. البته کنار هم قرار دادن اوضاع فعلی ترکیه و سیاست های این کشور طی چند سال اخیر جای تعجب چنانی باقی نمی گذارد، چرا که دولتمردان ترکیه به ویژه طی یک سال گذشته آن چنان سرگرم طراحی و برنامه ریزی برای همسایه ی جنوبی خود بودند که مرزهای داخلی و مردم خود را به کلی از یاد برده اند؛ هرچند که حالا باید بهای گزافی در ازای این غفلت بپردازند، غفلتی که کمترین بهای آن را می توان در کاهش ارزش بورس و پول ملی این کشور مشاهده کرد و همچنین گردشگران خارجی بسیاری را از سفر به ترکیه منصرف کرد که این مسأله لطمه ی شدیدی به صنعت توریسم این کشور به عنوان یکی از منابع اصلی درآمدترکیه وارد خواهد کرد. این گونه که پیداست روزهای طلایی ثبات سیاسی و رونق اقتصادی ترکیه رو به افول نهاده و کشوری که همواره کوشیده است تا از یک سو با تکیه بر عضویت در سازمان هایی همچون ناتو و هم پیمانی با آمریکا واز سوی دیگر با تلاش برای عضویت در اتحادیه ی اروپا در عرصه ی بین المللی و منطقه ای به قدرتی مطرح تبدیل شود اکنون حتی قدرت برقراری آرامش در خیابان های خود را نیز ندارد. حال باید منتظر باشیم تا ببینیم قایق شکسته ای که اردوغان سوار بر آن به موج سواری در دریای پرتلاطم اعتراضات مردمی می پردازد چه سرنوشتی خواهد یافت؟