فردای توافق از نگاه آیت الله هاشمی

پایگاه خبری انتخاب نوشت: آیت الله هاشمی رفسنجانی دربخشی از گفتگوی خود با پایگاه خبری فرامنطقه‌ای العهد وابسته به حزب‌الله لبنان در ارتباط با نتایج حاصل از توافق هسته ای ایران با 1+5 گفت: روابط خارجی ما گره های بی ربطی خورده که باید باز شود. سؤال در رابطه با فتوايي است كه رهبر انقلاب اسلامي در رابطه با تحريم سلاح هسته اي دادند وكلاً نظر جمهوري اسلامي ايران در رابطه با توليد سلاح هسته اي در منطقه و در جهان چيست؟به خصوص كه ما حالا شاهد هستيم رژيم صهيونيستي يكي از بزرگ ترين زرادخانه هاي توليد سلاح هسته اي را دارد؟ ما تابع همان فتواي رهبري هستيم؛ ايشان فتوا داده اند وفتواي ايشان منتشر شده و همه هم مي دانند. به نظر شما توافق احتمالی هسته ای؛ چه تاثيري بر وضعيت اقتصادي واجتماعي و مسائل داخل ايران ومسائل منطقه خواهد گذاشت؟ در هر دو مورد تاثيرش مثبت است؛ اولا در ايران وضعمان به حالت عادي برميگردد؛ ما در حالت عادي مشكلي در كشور نداريم؛ منابع زيادي در كشور هست كه در ارتباط با همكاري هاي خارجي مي توانيم هم بهتر نقد كنيم؛ هم بهتر بفروشيم؛ وتكنولوژي هاي جديدي لازم داريم كه به فرض مي توانيم آنها را بياوريم؛ روابط تجاری مان تقويت مي شود؛ توليدمان خيلي بالا مي رود؛ ما الان تقريبا 40 تا 50 درصد ظرفيت توليد نقد سرمايه گذاري شده مان راكد است. يك دفعه تجارتمان چند برابر وتقويت مي شود؛ وارتباطات جهاني ما تقويت مي شود البته ممكن است از لحاظ اقتصادی خيلي زود وفوري از فردا نتيجه ندهد؛ ولی از لحاظ روانی مثبت است چون همين حالت رواني خودش يك مانعي است واين اصلاح مي شود. خيلي از جاها آماده سرمايه گذاري هستند؛ مخصوصا ايرانيان خارج مايل هستند كه به ايران بيايند؛ ماهم ظرفيت بسيار بالايي براي سرمايه گذاري داريم؛ فقط زير مجموعه پتروشيمي ايران كافيست كه يك تمدن بزرگي در سواحل خليج فارس ايجاد كند؛ نيروهاي تحصيلكرده فراواني داريم كه زمينه كار براي آنها فراهم مي شود. در خارج هم كه روابط عادي شود زندگي راحت تر مي شود وايرانيان در داخل وخارج احساس امنيت مي كنند؛ در مجموع فكر ميكنم بسيار مفيد است؛ در منطقه هم اگر اين حالت با ما نباشد اينجوري عليه ايران شيطنت نمي شود؛ در جنگ عراق علیه ایران ثابت كرديم آنهايي كه آنقدر به صدام كمك كرده بودند؛ بعد از جنگ آنها را عفو كرديم وگفتيم: مضي ما مضي و نادیده گرفتیم و روابطمان حسنه شده بود. كويت كه توسط يك كشور عربي مثل عراق اشغال شده بود بسياري از شهروندانش نقطه امن آنها ايران بود و حتی با ماشين هايشان مي آمدند ايران؛ ماشين هايشان را مي فروختند ؛ وزندگي مي كردند و هر وقت مي خواستند مي رفتند و اصلاً برايشان مشكلي ایجاد نمی‌شد؛ واين خيلي طولاني بود ومن فكر مي كنم كه اين يك گره بي ربطي است كه در روابط خورده و اين گره بايد باز شود.