باشایع ترین بیماری های پوستی آشنا شوید

سرطان پوست آکنه اگزمای آتوپیک پسوریازیس زگیل های ویروسی سایر اختلالات عفونی پوست ضایعات عروقی و توموری خوش خیم زخم های اندام تحتانی درماتیت تماسی و سایر اشکال اگزما بیمارانی که با مشکلات پوستی مراجعه می کنند، چگونه ارزیابی شوند؟

اولین و شاید مهم ترین قدم، یک شرح حال گیری خوب است. نگاه کردن مستقیم به راش پوستی، به خصوص اگر در مناطق در معرض دید پوست باشد، بسیار آسان است ولی اگر به بیمار اجازه دهیم در مورد مشکل به زبان خودش صحبت کند، می توان مدارک بسیاری در یک شرح حال کامل به دست آورد.

چگونه باید راش ها را توصیف و در پرونده ثبت کرد؟

بسیار اهمیت دارد که یک بیمار مبتلا به بیماری پوستی را تا حد امکان در نور مناسب به طور کامل معاینه کرد. این وسوسه را که تنها منطقه ای از پوست که خود بیمار نشان می دهد معاینه کنید، کنار بگذارید. تمام پوست بدن باید معاینه شود و هر چه راش وسیع تر یا غیر طبیعی تر باشد، معاینه کامل ضروری تر است. یک تشخیص صحیح بر اساس توزیع ضایعات، شکل ضایعات و ترکیب آن ها صورت می گیرد. در صورتی که ضایعه محدود است، به فقدان راش در سایر نواحی دقت کنید و در صورتی که ضایعات گسترده است، به قریبنه بودن آن ها توجه کنید و طرح مرکزی یا محیطی را افتراق دهید. کنترل کنید که آیا درگیری فقط در نواحی در معرض نور آفتاب وجود دارد و نواحی دیگر (مثل زیر بینی و چانه که در معرض آفتاب نیستند) درگیر نشده است. درگیری سطوح فلکسور یا اکستنسور می تواند به تشخیص احتمالی کمک کند (مانند اگزمای آتوپیک در سطوح فلکسور، پسوریازیس در سطوح اکستنسور).

همچنین کنترل هر ضایعه پوستی که ممکن است بیمار متوجه آن نشده باشد، مانند سرطان پوستی کوچک در پشت، ارزشمند است. به علاوه، پوست سر، مو، ناخن و داخل دهان از نظر هر نوع ناهنجاری باید معاینه شود.

زمانی که توزیع ضایعه را مشاهده می کنید باید به شکل هر ضایعه نیز نگاه کنید. روش استاندارد توصیف یک ضایعه منفرد را نشان می دهد که به دیگران اجازه می دهد تا یافته های شما را به طور صحیحی تفسیر کنند.

در نهایت ترکیب ضایعات باید مورد توجه قرار گیرد، چنین طرح هایی را به صورت زیر ثبت کنید:

منفرد، متصل به هم، خطی، گروهی، حلقوی و درماتومی