۳ گمانه از پشت پرده بازگشایی مدارس + جزئیات

با بازشدن ناگهانی درهای110هزار مدرسه به روی حدود 15میلیون دانش‌آموز آن‌قدر غافلگیرکننده بود که جان می‌دهد برای گمانه‌زنی، برای این که این قضیه را بگذاری وسط و از همه طرف نگاهش کنی و همه شواهد و قرائن را به هم بست بزنی تا بلکه بفهمی بعد از آن همه تبلیغ و تلاش برای آموزش مجازی دانش‌آموزان،‌ یکدفعه چرا ورق برگشت و آموزش حضوری شد.

دراین دو سه روز که این تغییر موضع ناگهانی رخ داده، فقط وزارت آموزش و پرورش حرف زده، در عوض ستادملی مقابله با کرونا که ظاهرا همه چیز از آنجا آب می‌خورد، سکوت اختیار کرده‌است؛ سکوتی که آن را می‌شود هزار جور تعبیر کرد و بازهم جان می‌دهد برای گمانه‌زنی.

از وزیربهداشتی که حتی دیروز نسبت به شکل‌گیری موج سوم کرونا در پاییز ابراز نگرانی کرد، این سکوت بعید است.‌ همان‌طور که تغییر ناگهانی نظرش به عنوان فرمانده ستاد بعید است.دراین فضا گمانه‌ها و حدس و گمان‌ها جولان می‌دهند و به همه چیز با دیده شک نگاه می‌کنند، گمانه‌هایی که اگر یکی از آنها نیز راست باشد، مایه تاسف است.

فشار غیرانتفاعی‌ها

شک به مافیای مدارس غیرانتفاعی همیشه جدی بوده است. در ماجرای کرونا و بازگشایی بی‌مقدمه مدارس، ظن عده‌ای رفته است پیش این عده که اگرمدارس بسته می‌ماند و آموزش‌ها غیرحضوری می‌شد به ضرر اینها بود، پس برای این که این گروه ضرر نکنند در تصمیم‌گیری‌ها نفوذ کرده‌اند تا برای شهریه سنگینی که می‌گیرند توجیه داشته باشند.

ابراهیم سحرخیز، معاون سابق وزارت آموزش وپرورش و محمدرضا نیک نژاد، کارشناس آموزشی هر دو درگفت‌وگو با جام‌جم این احتمال را تایید می‌کنند اما هیچ داده مشخصی که این فرض را اثبات کند هنوز وجود ندارد.

تلاش برای درآمدزایی

مدارس که مجازی برپا باشند هیچ خانواده‌ای زیربار کمک مالی به مدرسه نمی‌رود، اما اگرمدرسه دایر باشد و بچه‌ها سرکلاس بروند دیگر توجیهی برای کمک نکردن باقی نمی‌ماند. عده‌ای معتقدند این استدلال یکی از پشت پرده‌های بازگشایی مدارس است.

طبق این گمانه،‌ مدارس با وجود همه خطرها، حضوری فعالیت می‌کنند ولی خرج و مخارج اداره امور را از خانواده‌ها می‌گیرند که برای آموزش و پرورش نفع زیادی دارد. دیروز پیگیری ما به این نتیجه رسید که سال پیش مردم بیش از 230 میلیارد تومان به آموزش و پرورش کمک کرده‌اند که طبیعتا اگر این کمک قطع شود به مدارس فشار می‌آید.البته نیک‌نژاد رقم کمک‌ها را بیشتر ازاین تخمین می‌زند، ولی می‌گوید از آنجا که در مدارس روستایی پول قبض‌ها و حتی هزینه نفت از دانش‌آموزان گرفته می‌شود به این گمانه هم می‌شود فکر کرد.

گریز از کمبودها

ااگر مدارس باز نمی‌شد و آموزش‌ها مجازی انجام می‌شد ماجرای نزدیک به چهار میلیون دانش‌آموزی که به ابزارهای هوشمند دسترسی ندارند وهمه بحث‌های گذشته درباره نبود عدالت آموزشی، در سال تحصیلی جدید دوباره تکرار می‌شد.

اما وقتی همه مدارس حضوری باشند آیا دیگر کسی به این که فلان دانش‌آموز در فلان نقطه محروم، گوشی تلفن‌همراه، اینترنت و حتی تلویزیون ندارد فکر می‌کند؟مسلما خیر. برای همین می‌شود این گمانه را نیز در فهرست عوامل پشت پرده قرار داد،‌ موضوعی که سحرخیز نیز آن را رد نمی‌کند و آن را یکی از دلایل احتمالی تغییر موضع آموزش و پرورش قلمداد می‌کند.

منبع : روزنامه جام جم