شمانیوز
شما نیوز

رپرتاژ آگهی/

سفر به فضا در جستجوی آب

دانشمندان برای کشف زندگی فرازمینی بیشتر به دنبال آب می گردند. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان، زمین نیز در آغاز به صورت یک کره خاکی خشک ایجاد شد و چند میلیون سال بعد دنباله دارها آب و مولکول‌های آلی لازم برای تشکیل حیات مثل کربن را به زمین آوردند.

سفر به فضا در جستجوی آب

 

دانشمندان برای کشف زندگی فرازمینی بیشتر به دنبال آب می گردند. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان، زمین نیز در آغاز به صورت یک کره خاکی خشک ایجاد شد و چند میلیون سال بعد دنباله دارها آب و مولکول‌های آلی لازم برای تشکیل حیات مثل کربن را به زمین آوردند. دنباله دارها سیارک های یخی مشتکل از یخ و گاز و غبار هستند که در زمان تشکیل منظومه شمسی اطراف سیاره ها شکل گرفتند و مثل بقیه سیاره ها به دور خورشید می گردند. این سیارک ها وقتی به خورشید نزدیک می شوند؛ یخ موجود در مرکز آن ها به گاز تبدیل می شود و به شکل یک دنباله گیسو مانند در می آید. آژانس فضایی اروپا بر روی یک دنباله دار به اسم هارتلی 2، یک اقیانوس منجمد را پیدا کرده اند که از نظر ترکیب شیمیایی به اقیانوسهای روی زمین شباهت دارد؛ فقط آب تشکیل دهنده این یخ ها از نوع آب سنگین ( دارای هیدروژن دوتریوم ) است.

 

محصولات آبین: دستگاه تصفیه آب صنعتی آبین

 دانشمندان حتی توانسته اند وجود چرخه آب را در یک دنباله دار مشاهده کنند. دنباله دارها مثل اجزای دیگر منظومه شمسی روز و شب دارند. به طور مثال در دنباله داری به اسم 67 پی، طول شب و روز 12 ساعت است. سطح این دنباله ‌دار عمدتاً از یخ و آب تشکیل شده و لایه‌ای نازک از گرد و غبار آن را پوشانده ‌است.  این دنباله دار در هر چرخش خود یک چرخه فعال تبدیل یخ به آب دارد. آثار یخ فقط در مناطقی از سطح دنباله دار پیدا می شود که در ناحیه سایه قرار دارند. وقتی روز می شود یخ ها ناپدید می شوند و به بخار تبدیل می شوند. با فرا رسیدن شب سطح دنباله دار به سرعت سرد شده و دوباره لایه نازک یخ تشکیل می شود. اما زمین تنها سیاره موجود در فضا نیست که آب دارد.

 

غول های یخی منظومه شمسی

منظومه شمسی قلمرو دو غول یخی نپتون خدای دریاها و اورانوس همزاد آن است که چهره آن ها از روی زمین به دلیل طوفان های مهیب همیشه در حال تغییر است. غول ها به دلیل فاصله زیاد از خورشید خیلی سرد هستند و جو آن ها مملو از آب فراوان و مولکولهای دیگر یخ ساز است. قسمت اعظم غول های یخی از آب می باشد که این آب احتمالا به فرم آب فوق بحرانی است و ابرهای یخی آن را احاطه کرده است. 

 

مریخ زمانی دارای آب بوده و همه آب خود را هدر داده است!

یک سوراخ بزرگ در جو مریخ وجود دارد که هر دو سال یکبار باز می شود و همین منبع محدود آب سیاره را هم به فضا می ریزد. جو مریخ مقدار زیادی بخار آب دارد که به سمت دو قطب سیاره در حال حرکت است. هر دو سال یکبار فضای سوراخ مانندی باز می‌شود و بخار آب از قسمت های پایینی جو به مناطق بالاتر آن فرار می کند. این آب به اکسیژن و هیدروژن تجزیه می شود و هیدروژن به فضا نشت می کند. زمانی مریخ نیز دارای رودخانه زیادی بوده؛ اما میلیاردها سال پیش آب سطحی خود را از دست داده و به کره ای خشک تبدیل شده است.

 

جهت خرید محصولات دستگاه تصفیه آب خانگی آبین به وب سایت abin.ir مراجعه فرمایید.

 

3f80b8039824f5103b575c27549df35eed27

 

قمر یخی مشتری

 

یکی از منابع آب در فضا  قمر اروپا است. اروپا یکی از قمرهای متعدد مشتری است که بیشتر سطح آن از یخ پوشیده شده و در زیر پوسته یخی یک اقیانوس آب مایع شبیه یخمک وجود دارد. این قمر به خاطر وجود همین یخ ها نور بیشتری از خورشید را به فضا منعکس می کند و خیلی خیلی روشنتر از ماه است. قمر اروپا یک چهارم قطر زمین را دارد در حالی که دو برابر آب های زمین را در خود جا داده است. وجود آب شانس زیادی را به این قمر برای حیات فرازمینی می دهد.

 

زندگی در سیاره زهره بدون آب!

 

 سطح سیاره زهره به اندازه ای داغ است که سرب را ذوب می کند و فشار جوی 90 برابر زمین دارد؛ اما می تواند در بیشتر از 700 میلیون سال پیش قابل سکونت بوده باشد. دانشمندان می گویند اگر روزی زندگی در زهره وجود داشته؛ ممکن است هنوز در ابرهای اطراف این سیاره آثاری از حیات باقی مانده باشد. بر روی سطح زهره آبی وجود ندارد؛ اما دانشندان می گویند ابرهای اسیدی زهره می تواند انرژی شیمیایی مورد نیاز برای حیات میکروب های مقاوم به شرایط محیطی را فراهم کند.

 

باران های عجیب و غریب که در سیارات دیگر می بارد

 

زمین تنها سیاره ای است که در آن آب مایع وجود دارد. اما در سیارات دیگر هم چیزهای زیادی می تواند از آسمان فرو بریزد! دانشمندان حدس می زنند که سالانه حدود 1000 تن الماس بر روی زحل می بارد! آنها می گویند رعد و برق شدید در زحل باعث شکستن ملکول های متان می شود. کربن های آزاد شده به سطح سیاره سقوط می کنند و به شکل الماس های کوچک در می آیند. ظاهرا این باران های فضایی انواع مختلفی هم دارند: باران اسید سولفوریک در سیاره زهره، باران الماس در نپتون و مشتری، باران پلاسمایی در خورشید و  تگرگ متان در تایتان، قمر زحل !

 

آب در خارج از منظومه شمسی

 

دانشمندان برای اولین بار ردپایی از آب در جو یک ابرزمین پیدا کردند که نشان می دهد حیات فرا خورشیدی می تواند وجود داشته باشد. این آب با تلسکوپ فضایی هابل در اتمسفر سیاره K2-18b کشف شده است.  K2-18b یکی از صدها ابر زمین فراخورشیدی است که در خارج از منظومه شمسی هستند. ابر زمین ها سیاراتی هستند که اندازه آن‌ها از زمین بیشتر، اما از نپتون کمتر است. یک قرن طول می کشد تا نور ستاره K2-18b به زمین برسد؛ بنابراین سفر به آنجا برای به دست آوردن آب غیرممکن خواهد بود.

 

ستاره شناسان یک ابر سیاره دیگر نیز کشف کردند که می تواند میزبان حیات باشد. این ابرسیاره که GJ357 d نام دارد، دو برابر زمین است و در لبه بیرونی منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار گرفته و می تواند گرمای مناسب را دریافت کند.  دانشمندان در حال بررسی چگالی جو این سیاره شبیه به زمین هستند. آن ها می گویند اگر چگالی جو این سیاره مناسب باشد می تواند آب مایع در سطح خود داشته باشد.   

 

محصولات بیشتر: فیلتر تصفیه آب خانگی آبین

 

کشف بزرگ آب در ماه

 

علم قمری در سه سال اخیر به اندازه سی سال قبل پیشرفت داشته و تصوری که امروز از ماه داریم با کره خشکی که تا همین چند سال پیش می شناختیم خیلی متفاوت است. در سال 2009 مدارگرد شناسایی ماه نشان داد در زمان هایی از روز قمری، لایه های نازک آب‌ روی سطح وسیعی از ماه دیده می شود. با کاهش دما در شب مولکول های آب احتمالا به اتمسفر بر می گردند و این چرخه تکرار می شود. مقدار آب در مناطق قطبی ماه بسیار زیاد است. دانشمندان می گویند اگر بتوانند منبعی برای تولید اکسیژن در ماه پیدا کنند؛ انسان‌ می تواند در کره ماه زندگی کند و تمدن های جدید شکل بگیرند. 

 

 ناسا در سال 2022 برای اولین بار یک فضا پیما با عمر طولانی برای کاوش آب به سطح ماه می فرستد. اگر پروژه خوب پیش برود، ربات متحرک می تواند آب را در نزدیکی قطب جنوب ماه شکار کند. درک چگونگی رسیدن آب به نزدیکترین همسایه ما، می تواند توضیح دهد که چگونه زمین آب خود را به دست آورده است. اکتشاف کنندگان در جستجو برای تامین سوخت راکت از هیدروژن و اکسیژن آب و یا حتی آب آشامیدنی در فضا هستند.

 

استخراج آب از فضا

 

با کشف آب در ماه صحبت های زیادی در استفاده از این آب مطرح شد. اما وقتی صحبت از استخراج آب در فضا می شود شاید ماه بهترین گزینه نباشد. تقریبا  1000 سیارک غنی از آب یا هیدراته شده در نزدیکی زمین وجود دارد که سفر به آن ها از رسیدن به سطح ماه آسان تر است. سنگ های غنی از آب این سیارک ها  برای پر کردن 320۰۰۰ استخر شنای المپیک کافی است که خیلی بیشتر از مقدار آب محصور شده در قطب های ماه است.

نویسنده: دکتر زهره فرهمند

 

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۴ نفر از بازدیدکنندگان
جهت مشاهده نظرات دیگران اینجا کلیک کنید
copied