رواج سکه دروغ در صنعت نفت

پيك نفت نوشت:كي از مديران معروف در صنعت حفاري ايران در روزهاي اخير در چندين محفل رسانه اي عنوان كرده است كه مي توان و بايد ساخت دكل هاي حفاري را به شركت هاي ايراني سپرد؛ البته در اصل اين مساله و اينكه به هرحال صنعتگران ايراني توان و ظرفيت بالايي در مهندسي و مهندسي معكوس تجهيزات پيشرفته دارند شكي نيست اما با سخنان اين فرد و با مروري بر كارنامه مديريتي نسبتا طولاني وي ابهام ها و سئوالاتي مطرح مي شود .

از جمله اين كه ايشان تاكنون حدود 25 دكل حفاري را از كشور چين وارد كرده و در ناوگان شركت خود به كار گرفته است و در زمينه وارد كردن دكل از چين به سرزمين ايران ركوردداري بي رقيب محسوب مي شوند؛ حالا چه شده است كه طي 6 ماه اخير اين همه به فكر توانمندي و ظرفيت هاي بلااستفاده صنعتگران ايران در ساخت دكل افتاده است؟؟ آيا طي ماه هاي اخير اتفاق خاصي در حوزه صنايع سنگين ايران افتاده است كه رسانه ها از آن بي خبرند و يا اين كه اين فرد با اين سخنان خود صرفا به دنبال قوي تر كردن موضع محفلي خاص است؟؟ شايد هم به ايشان واقعا آدرس اشتباهي داده اند و اين بار هم مثل دفعه قبل( 3 ماه پيش) كه يك دكل دريايي هندي الاصل متعلق به شركت تحت مديريت خودش را ساخت ايران ناميده بود بازهم مسير را اشتباهي رفته است!!

هر چه كه هست اين مدير صنعت حفاري روزهاي اخير به يك خبرگزاري كشور گفته است : دلیل واردات دکل حفاری را در حالی که توانایی ساخت آن را داریم باید از کسانی پرسید که از ساخت داخل حمایت نمی‌کنند ؛ و جالب اينجاست كه در اتفاقي نادر دم خروس از آستين معاون اين آقا بيرون مي زند!! به اين صورت كه معاون آقاي مدير حامي ساخت داخل در مصاحبه اي با يكي از سايت هاي رسمي در حالي كه ذوق و شوق فراواني براي اعلام افزوده شدن تعدادي دكل حفاري به ناوگان خود را داشتند به تشريح جزييات اين افزايش ناوگان مي پردازند و يك نمونه آن را اينگونه شرح مي دهند: دستگاه حفاری ..... فتح، هم اكنون در گمرك است و به زودی وارد كشور می شود!!!

اين مصاحبه درست در همان روزي منتشر مي شود كه آقاي مديرعامل حامي ساخت داخل اصرار دارند دليل واردات را بايد از كساني پرسيد كه از ساخت داخل حمايت نمي كنند!! و بر اين اساس چون ايشان به زعم خودشان مديري حامي ساخت داخل هستند بايد آدرس را در جاي ديگري جست؟

بااين اوصاف به راستي ما بايد دم خروسي را كه از گمرك بيرون زده است باور كنيم يا قسم و ادعاي حمايت از ساخت داخل آقاي مدير را؟؟ اما نكته اصلي كه ذهن ما را بيشتر به خود معطوف كرده حال و روز اخير صنعت نفت و رواج سكه دروغ در اين بخش مهم از اقتصاد ملي ايران است؛ به راستي چرا و به چه قيمتي برخي مديران ما حاضر مي شوند موضوعي را وارونه جلوه دهند و يا در تشريح موضوعي ديگر به دروغ متوسل شوند؟ آيا اين صندلي هاي فاني و اين منصب هاي دنيوي اين قدر ارزش و بها دارند كه كليد بيت الخبائث را در جيب بگذاريم؟{ اشاره به حديثي از امام حسن عسگري كه فرمودند: جُعِلَتِ الخَبائثُ في بَيتٍ وجُعِلَ مِفتاحُهُ الكذبَ . / [همه] پليديها در يك خانه نهاده شده و كليد آن، دروغ است } ؛ مديران ما را چه شده است كه قيمت خود را اينقدر نازل كرده اند؟ آيا ما شيعه همان علي هستيم كه فرمود به خدا مقام حكومت براي من از آب بيني بز و كفشي پاره كمتر است؟ چرا براي يك صندلي و يك عنوان به منش مقتداي مذهبمان پشت مي كنيم؟