آهنگساز یونانی
تئودوراکیس 3 روز یونان را عزادار کرد
در پی درگذشت میکیس تئودوراکیس آهنگساز سرشناس یونانی، دولت این کشور 3 روز عزای عمومی اعلام کرد.
به گزارش شمانیوز: میکیس تئودوراکیس آهنگساز برجسته و مشهود کشور یونان در روز گذشته پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، در سن ۹۶ سالگی درگذشت، او چهره‌ای بسیار محبوب نزد یونانیان بود و به عنوان یک چهره مهم هنری و سیاسی در این کشور شناخته می شود.
دولت یونان پس از درگذشت «تئودوراکیس» سه روز عزای عمومی در این کشور اعلام کرده و پیکر این هنرمند نیز طی وصیتش در سرزمین اجدادی گالاتاس، در غرب جزیره کرت به خاک سپرده خواهد شد.
«تئودوراکیس» که در دوران دیکتاتوری نظامی در این کشور بین سال های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۴، نقش مهمی در افزایش آگاهی جهانی درباره شرایط کشورش داشت، نمادی از استقامت در میان یونانی ها محسوب می شد.
او که در ۲۹ ژوئن ۱۹۲۵ در جزیره کیوس در دریای اژه در خانواده‌ای کرت‌تبار متولد شد، حرفه هنری خود را از ۱۷ سالگی شروع کرد و در طول دوران فعالیت هنری خود مجموعه‌ای بسیار متنوع از آثار، از سمفونی‌های اندهبار گرفته تا آهنگ‌های محبوب تلویزیونی را خلق کرد.
«تئودوراکیس» ساخت موسیقی فیلم را از سال ۱۹۵۳ آغاز کرد و برای فیلم‌هایی چون «زوربای یونانی» (۱۹۶۴) ساخته «مایکل کاکویانیس»، «حکومت نظامی» (۱۹۷۲) و «زد» (۱۹۶۹) به کارگردانی «کوستا گاوراس» و «سرپیکو» (۱۹۷۳) ساخته معروف «سیدنی لومت» موسیقی ساخته است که برای مورد آخر در سال ۱۹۷۵ نامزد دریافت جایزه موسیقی گرمی شد.
در کارنامه پربار این آهنگساز برجسته می‌توان به ساخت موسیقی فیلم، سمفونی، اُپرا، موسیقی تئاتر و موسیقی مجلسی اشاره کرد.
بیوگرافی میکیس تئودوراکیس
میکیس تئودوراکیس سازندهٔ بیش از ۱۰۰۰ ترانه، آهنگساز و فعال سیاسی کمونیست یونانی بود. وی نزد دانشجویان و روشنفکران ایرانی در دورهٔ انقلاب ۱۳۵۷ ایران بسیار محبوب بود.[۱] آهنگ فیلم حکومت نظامی از ساخته‌های اوست. به دلیل فعالیت و بحران‌های سیاسی که در یونان شکل گرفته بود، او در سال ۱۹۹۰ به عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد و به عنوان وزیر دولت دارای منصب شد. با مواد مخدر و تروریسم جنگید و برای بهبود روابط فرهنگی و آموزشی بین ترکیه و یونان تلاش کرد. او علیه جنگ در عراق بود و مستمر علیه رژیم‌های دیکتاتوری فعالیت می‌کرد. او یک صدای رسا در برابر دولت یونان بود که او را در سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۴ زندانی کرد.
تئودوراکیس ساختن موسیقی فیلم را از ۱۹۵۳ آغاز کرد. او برای فیلم‌های زوربای یونانی (۱۹۶۴) ساختهٔ مایکل کاکویانیس براساس رمانی با همین نام از نیکوس کازانتزاکیس، زد (۱۹۶۹) ساختهٔ کوستا گاوراس بر اساس رمانی با همین نام از واسیلیس واسیلیکوس و سرپیکو (۱۹۷۳) فیلمی از سیدنی لومت موسیقی ساخته‌است. او در کارنامهٔ فعالیتش، ده‌ها موسیقی فیلم، سمفونی، اپرا، موسیقی تئاتر و موسیقی مجلسی دارد. از دیگر فیلم‌هایی که وی برای آن‌ها آهنگسازی نموده‌است، می‌توان به نامه‌هایی از ماروسیا اشاره کرد.
در سال ۱۹۵۴ با همسر خود به پاریس رفت و در زمینه تحلیل و تفسیر موسیقی به تحصیل پرداخت. در پاریس دومین مرحله زندگی حرفه‌ای او بود. اولین اثر او کنسرتو پیانو بود که اجرایی برای بالت بود. چند اثر او از جمله کارنوال یونان، مورد تحسین جهانی قرار گرفت. در سال ۱۹۵۷ او مدال طلا فستیوال موسیقی مسکو را برد. در سال ۱۹۵۹ بعد از اجرای موفقیت‌آمیز در لندن، آهنگساز فرانسوی داریوس میهاد به او را نامزد برنده جایزه آمریکایی کاپلی کرد.
بازگشت به یونان
در سال ۱۹۶۰ او به یونان برگشت و به موسیقی اصیل یونان بازگشت. او با اجرای ترانه Epitaphios یک انقلاب فرهنگی در سرزمین اش ایجاد کرد. تأثیر گذارترین و مهم‌ترین آثار او بر اساس اشعار یونانی می‌باشد. او تلاش کرد که به موسیقی یونانی جایگاه و شان بالایی بدهد که چنین جایگاهی را از دست داده بود. او ترکیب موسیقی متاسیمفونیک، ترکیب سمفونی را با آهنگ‌های معروف یونانی و غربی و سازهای محبوب یونانی در هم آمیخت و توسعه داد. او ارکستر کوچک آتن را تأسیس کرد. کنسرت‌های بسیاری را در سراسر یونان و خارج انجام داد. به‌طور وسیعی در سیاست کشور خودش شرکت داشت. بعد از قتل گرگوریس لمبریکس در ماه مه ۱۹۶۳، جنبش سیاسی جوانان لامرباکسیس را تأسیس کرد و به عنوان رئیس انتخاب شد.[۴]
دوران دیکتاتوری
۲۱ آوریل ۱۹۶۷ یک رژیم متشکل از نظامیان قدرت را به دست گرفت. تئودوراکیس زندگی مخفی زیر زمینی آغاز کرد و جبهه میهن را تشکیل داد. بعد از مدتی حکمی صادر شد که گوش کردن به آهنگ‌های او ممنوع اعلام شد و خودش نیز ممنوع‌الخروج شد. در همان سال وی دستگیر شد و برای ماه‌ها حبس شد و بعد از آزادی به همراه همسر و دو دخترش به به زاتونا تبعید شد. بعدها او در اردوگاه کار اجباری مشغول به کار شد. جنبش همبستگی بین‌المللی که توسط شخصیت مهمی نمایندگی می‌شد، خواستار آزادی تئودوراکیس شدند. به درخواست سیاستمدار فرانسوی ژان ژاک سروان شریدر، تئودوراکیس اجازه پیدا کرد در ۱۳ آوریل ۱۹۷۰ به پاریس برود. بلافاصله وقتی وارد پاریس شد، تحت درمان قرار گرفت چرا که از مریضی سل رنج می‌برد.[۵]
مقاومت در تبعید
در دوران تبعید، تئودوراکیس چهار سال برای سرنگونی حکومت نظامی جنگید. او تورهای جهانی خود را شروع کرد و هزاران کنسرت را در همه قاره‌ها برای بازسازی دموکراسی در یونان اجرا کرد. با پابلو نرودا و سالوادور آلنده را ملاقات کرد. او از جمال عبدالناصر، یاسر عرفات و یگال الون عنوان دریافت کرد و فرانسوا میتران و اولف پالمه و ویلی برانت به دوستانش تبدیل شدند. برای میلیون‌ها آدم در سراسر دنیا، تئودوراکیس نماد مقاومت در برابر دیکتاتوری یونان بود. پس از سقوط حکومت دیکتاتوری در یونان، تئودوراکیس در سال ۱۹۷۴ به یونان بازگشت و به کنسرت‌های خود در یونان و خارج از کشور ادامه داد. بعدها او سه بار به عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد و برای دو سال از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ به عنوان وزیر دولت ایفای نقش کرد. او متعهد شد که آگاهی بین‌المللی نسبت به حقوق بشر، مسائل زیست‌محیطی و صلح را بالا ببرد و در همین رابطه با نویسنده و موسیقیدان ترک، انجمن دوستی یونان و ترکیه را تأسیس کرد. در این بخش از زندگی هنری خود، او تأثیرگذارترین سمفونی‌های خود را ساخت که می‌توان به سمفونی ۳، ۴ و ۷ اشاره کرد که همه آن‌ها بین سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۹ اجرا شد. در همین مقطع زمانی، او جایزه صلح لنین را برد. او اولین اپرای خود به نام کوستاس کاریتاکیس و بالت زوربای یونانی را تنظیم کرد که در فستیوال ورنا در سال ۱۹۸۸ اجرا شد. او دکتر افتخاری خیلی از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه مونترال و کرتا می‌باشد.
منبع: ایسنا
