درمان بیماری ها با سنگ
سنگ درمانی که از دیرباز در زمره درمان ھای طب سنتی بوده، امروزه به عنوان یکی از رشته ھای طب مکمل معرفی و طبقه بندی می شود. استفاده از خواص درمانی سنگ ھای نیمه قیمتی و گوھرھا برخلاف استقبال گسترده مردم جھان، طی سال ھای اخیر، موضوع جدیدی نیست، بلکه ھزاران سال قدمت دارد.
به گزارش شمانیوز: سنگ درمانی که از دیرباز در زمره درمان ھای طب سنتی بوده، امروزه به عنوان یکی از رشته ھای طب مکمل معرفی و طبقه بندی می شود. استفاده از خواص درمانی سنگ ھای نیمه قیمتی و گوھرھا برخلاف استقبال گسترده مردم جھان، طی سال ھای اخير، موضوع جدیدی نیست، بلکه ھزاران سال قدمت دارد. شواھد کاربرد سنگ ھای طب سنتی برای درمان بيماری ھای مختلف در قدیمی ترین تمدن ھای بشری به چشم می خورد. بر اساس این شواھد، در طول تاریخ از سنگ ھای قیمتی و نيمه قیمتی برای مقاصد درمانی، محافظت افراد در برابر بلایای طبیعي و تاثيرات نامطلوب محيطی استفاده می شده است. قدیمی ترین گزارش ھا در مورد خواص درمانی گوھرھا به ھزاره چهارم پیش از ميلاد باز می گردد. چنین به نظر می رسد که کتيبه ھای سومری و متون علوم مربوط به ھند باستان، کھن ترین آثار بر جای مانده از این دانش قدیمی می باشند. در طب سنتی ھند، دستورات دقیقی در مورد تھيه پودر، خمير و الگزیر (مخلوط حاوی الکل) با سنگ ھای شفا بخش وجود دارد. متون و دستورات این طب تا به امروز حفظ شده و توسط پزشکان آن در سراسر دنيا و به خصوص درآمریکا، اروپا و ھند به کار گرفته می شود .در چين باستان نيز درمان گران از خواص ارتعاشی سنگ ھا آگاه بوده اند. کتاب امپراطور زرد در حدود 5000 سال قبل که توسط "چی يو" نگاشته و گرد آوری شده، دارای توضيحات فراوانی در مورد گوھرھا و تاثير آن ھا بر بدن انسان است. امروزه نيز کشور چين يکی از بزرگترين عرضه کنندگان گوھرھا و سنگ ھای شفابخش در سراسر دنيا است . در یونان باستان، به مردم توصيه می شده است که سنگ ھا را در کيسه ھای چرمی کوچک با خود حمل کنند، به صورت گردنبند به گردن خود بياویزند یا به صورت الگزير، پودر يا معجون از راه خوراکی استفاده نمایند تا به اين وسيله از ارواح پليد از انواع بيماري ھا، چشم زخم ھا و بلايا و فجايع در امان بمانند .ارسطو فيلسوف مشھور يونانی نيز از قدرت ويژه و منحصر به فرد سنگ ھای شفابخش صحبت کرده است. روميان نيز تحت تاثير آموزه ھای يونان و ساير تمدن ھای باستانی، ھمواره سنگ ھای صِيقل داده شده را برای رفع بيماری و بد شانسی با خود حمل کرده و در جنگ ھا در زره و سپر و شمشير خود از آنھا استفاده می کردند. پاراسلسوس (پزشک اروپایی در دوران رنسانس) در مورد ويژگي ھای شفابخش سنگ ھا و مواد معدنی و ارتباط اين خواص با ساختمان فيزيکی و فرمول شيميايی آن ھا به بررسی و مطالعه پرداخته است. او پس از سال ھا مطالعه، به اين نتيجه رسيد که از سنگ ھای ساييده شده و يا خـــــرد شـــده می توان نه تنھا برای درمان علائم بيماري ھا، بلکه برای علاج دلايل عميق بيماری ھم استفاده کرد.
منبع: خبرگزاری علم و فناوری